สิบห้าปีก่อนเกิดเหตุลอบวางเพลิงจวนสกุลจาง มีผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้หลายสิบคน หนึ่งในนั้นคือแม่ทัพใหญ่จางป๋อหลิง และฮูหยินจางหลิงหนี่ จางฟางหรง บุตรชายคนโตอายุรุ่นราวสิบขวบ ที่ออกไปขี่ม้าแต่เข้าตรู่กลับมาต้องใจสลายเห็นจวนใหญ่มอดไหม้ท่ามกลางกองเพลิง เขาวิ่งฝ่าเข้าไปโดยไม่กลัวอันตราย แต่ไม่สามารถช่วยเหลือพ่อและแม่ของตนได้ มีเพียงจางเฟิงเฟิง น้องสาวคนเล็กเท่านั้นที่รอดชีวิต ส่วนน้องชายอีกคนคู่แฝดของจางเฟิงเฟิงนั้นคาดว่าตายในกองเพลิงเช่นกัน
ตั้งแต่นั้นมาทั้งสองใช้ชีวิตระหกระเหิน ไปอาศัยตามวัดอารามอยู่เกือบปี จนต่อมาผู้พี่ของมารดานามว่า ฝูเทียน รู้ข่าวจึงรับมาเลี้ยงในจวนสกุลฝู นับเป็นโชคดีของฟางหรง เขาได้ร่ำเรียนวิชามากมาย ทั้งการต่อสู้ต่างๆ รวมไปถึงวิทยายุทธที่น้อยคนจะได้ฝึกฝน
แต่ไม่นานมานี้จางเฟิงเฟิงป่วยด้วยโรคปอด ยิ่งทำให้จางฟางหรงนั้นจำต้องทำงานมากขึ้นเพื่อหาเงินมารักษาน้องสาว เขาจึงรับงานด้านมืด ใช้วิชาต่างๆที่เล่าเรียนมา
นั่นคือการ...เป็นนักฆ่า