ใครจะรู้ว่าการเรียนปีที่2 ในมหาลัยจะมีเหตุที่ทำให้ผมอายุสั้นลงอย่างช่วยไม่ได้ เพราะดันไปตามจีบน้องรหัสที่พึ่งมารู้ทีหลังว่ามีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดาอย่างการเป็นนักฆ่า แถมถูกใจจนอยากล่ามาเป็นของตัวเอง แต่กลับโดนขู่ฆ่าอยู่ทุกวัน.. แล้วใครสน?
ปัก! "อ้ะ!.." ผมหันไปมองมีดพกที่ถูกปักอยู่ที่ประตูข้างหัว ถ้าเมื่อกี้หลบไม่ทันมีหวังเข้าลูกตาแล้วแน่ๆ!
ร่างสูงตวัดในตาสีรัตติกาลคมเข้มมาทางผมแล้วมองไปที่มีดที่ปักอยู่บนประตูอย่างเฉยฉา ก่อนจะย่างก้าวมาเอามีดออกอย่างช้าๆ ‘ชึก!’
ตึก ตึก ตึก.... เสียงทั้งห้องเงียบสงัด ได้ยินเพียงเสียงหัวใจของผมที่เต้นแรงจนแทบจะทะลักออกมา เหงื่อเริ่มซึมออกมาตามไรผมเล็กน้อยเมื่อร่างสูงค่อยๆคืบคลานมาใกล้ๆ และก้มหัวลงมาจนสายตาประสานกัน
“จะออกจากห้องกูไปดีๆ หรืออยากเป็นศพอยู่ที่นี่?”