Mission Complete ภารกิจ (รัก) พิชิตใจคุณ
ชิงหลงxเลริส
'เกม' สำหรับบางคนคือสิ่งให้ความบันเทิง...
แต่สำหรับบางคนมันคือ 'ความฝัน'
การเคลียร์เกมให้ผ่านก็ว่ายากแล้ว
แต่การสร้างเกมสักเกมขึ้นมากลับยากมากกว่าที่คิด :)
(จากเหล่าคนเบื้องหลัง)
นิยายแนววัยรุ่น / เบื้องหลังคนสร้างเกม / Game Developer (ผู้พัฒนาเกม) / คนเล่นเกม / เกมเมอร์ / ยูทูปเบอร์ / นักวาดและเหล่า Game Artist / นักกีฬาอีสปอร์ต / มีแมว / มีฉากอีโรติก / สตอล์กเกอร์
----------------
เกา ชิงหลง (เจ้าของช่อง DragonG)
สำหรับผม 'เกม' คือความใฝ่ฝันสูงสุดในชีวิต
และเป็นสิ่งที่เยียวยาให้ผมก้าวผ่านช่วงเวลาแย่ๆ ในอดีตไปได้
เป็นโลกอีกใบที่ผมสามารถโลดแล่นอย่างอิสระไปกับเรื่องราวที่ผู้สร้างรังสรรค์
ดังนั้นเมื่อได้เจอเธอ คนที่บอกว่ามีผมเป็นแรงบัลดาลใจในการก้าวเข้าสู่เส้นทางการเป็นคนเบื้องหลังผู้สร้างเกม
ยิ่งทำให้ผมอยากดึงเธอมาร่วมสร้างเกมไปด้วยกันจริงๆ
เลริส (เจ้าของช่อง Rize Channel)
สำหรับฉัน 'เกม' ไม่ใช่แค่สิ่งที่ช่วยคลายเครียดให้เราเท่านั้น
เพราะฉันมีเป้าหมายหนึ่งที่อยากทำให้สำเร็จ
นั่นคือการสร้าง 'ตัวละคร' ให้โลดแล่นภายในโลกของเกมที่ฉันมีส่วนร่วมในการสร้าง
ซึ่งคนที่เป็นแรงบัลดาลใจของฉันไม่ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหน คนๆ นั้นคือ 'DragonG'
เจ้าของช่องแคททูปเบอร์ชื่อดังที่ฉันได้ยินแค่เสียงหล่อๆ ของเขา แต่ไม่เคยเห็นหน้าเลยสักครั้ง!
-----------------------------------
ตัวอย่างในเรื่อง
“พี่มองแบบนี้ อยากพูดอะไรกับหนูหรือเปล่าคะ จ้องจนหนูเขินแย่แล้วเนี่ย”
ในที่สุดพี่หลงก็ขยับปากถามขึ้นมา “น้องบอกว่ายัยหลิงมาส่องหนุ่มๆ ที่นี่บ่อย แล้วน้องล่ะคะ ชอบมองหนุ่มแบบไหนเหรอ หรือชอบแบบไอ้เสือ?”
พี่หลงวางแขนไว้บนราวเหล็กกั้นของสะพาน ฉันหันไปผสานสายตากับเขาก่อนจะตอบกลับไป
“หนูไม่ได้มาที่นี่เพื่อมองหนุ่มเหมือนยัยหลิงหรอกค่ะ ส่วนสเปคคนที่หนูชอบน่ะไม่สามารถมองหาได้ในโลกความเป็นจริงสักหน่อย ต้องแบบหนุ่มๆ ในเกมหรือโลกสองมิตินู้นถึงจะดึงดูดใจหนูได้ ดังนั้นแบบพี่เสือนี่ก็…ก็ไม่แย่ค่ะ”
คิ้วเข้มกระตุกเล็กน้อย ก่อนถามในสิ่งที่ฉันถึงกับเงิบ “แล้วพี่ล่ะคะ น้องเคยบอกว่าพี่เหมือนไม่ใช่คนปกติบนโลกนี่”
ร่างสูงขยับเข้ามาใกล้อีกก้าวหนึ่ง ก่อนก้มลงมาให้หน้าเท่าระดับความสูงของฉัน แล้วขยับปากพูด “แบบนี้พอจะดึงดูดเราได้บ้างไหม?”
อึ่ก ช็อตนี้ฉันตาย
ดวงตาคู่คมหลุบมองฉันเหมือนเฝ้ารอคอยในคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ เมื่อพอจะเดาอะไรบางอย่างในแววตาของเขาได้ ก็เลยตัดสินใจพูดตะกุกตะกักด้วยความขัดเขิน
“…แบบพี่มันเกินพอเลยล่ะค่ะ จนหนูอยากเห็นว่าที่ภรรยาในอนาคตพี่เลยว่าจะเป็นแบบไหน ต้องเป็นคนที่เพอร์เฟกต์เท่าพี่แน่เลย”
เมื่อเขาฟังจบ พี่หลงกลับยกยิ้มหวานซะงั้น “พี่ไม่ได้อยากได้ภรรยาที่เพอร์เฟกต์สักหน่อย แต่ถ้ามีผู้หญิงที่อยากจะแต่งด้วยจริงๆ …ก็คงเป็นผู้หญิงที่น่ารักเหมือนแมวมากกว่าค่ะ พี่แพ้อะไรน่ารักๆ เห็นแล้วอดใจไม่ไหวทุกที”
“…!”
ทำไมคำพูดเขา มันคล้ายพี่จีขนาดนี้กัน หรือว่าฉันมองข้ามอะไรไป?
ทว่ายังไม่ทันที่ฉันจะคิดเชื่อมโยงอะไรเพิ่มเติม ในอกฉันสั่นไหวเมื่อใบหน้าเขาขยับใกล้เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ทราบ กระทั่งริมฝีปากหนาอยู่ชิดติดใบหูเล็ก เสียงนุ่มทุ้มก็กระซิบบอกประโยคหนึ่งที่ทำเอาฉันแทบล้มไปกองกับพื้น
“!!”
“ลองเก็บไปคิดดูสักคืนนะคะ แล้วพี่จะมาขอคำตอบวันหลัง”
ร่างสูงยกยิ้มเจ้าเล่ห์แต้มใบหน้าหล่อเหลา แต่สิ่งที่เขาฝากทิ้งไว้มันทำให้ใบหน้าฉันเห่อร้อนแดงซ่านไปหมด สติหลุดลอยสมองเอ๋อไปเลย
กระทั่งกลับมาจนถึงห้องแล้ว คำเหล่านั้นของพี่หลงก็ยังไม่หลุดหายไปจากหัวสมอง
“บ้าจริง นี่พี่เขาเอาจริงเหรอ แบบนี้คือชัดเจนแล้วใช่ไหมนะ”
ฉันกดหน้ากับหมอนแล้วหวีดร้องดังๆ สมองรีเพลย์ประโยคเดิมกลับมาทันที
‘พี่เองผิดที่เริ่มช้ากว่าไอ้เสือ ดังนั้นถ้าริสไม่ว่าอะไร…ครั้งนี้ฝากพิจารณาพี่ไว้ในใจอีกสักคนนะคะ’
เนี่ย ไอ้คำว่า ฝากพิจารณา ของเขา…ความหมายมันก็เหมือนกับการ ‘ขอจีบ’ ไม่ใช่เหรอไง
สรุปนี่เขาก็กำลังจีบฉันจริงๆ นะสิ ตั้งตัวไม่ทันโว้ยยยย!
โปรดอ่านก่อนเข้าเรื่อง :
เนื่องจากไรต์เป็นแฟนคลับพี่xxx (นักแคสเกมชื่อดังคนหนึ่งของไทย) ติดตามมาสิบปีแล้ว เลยเป็นแรงบัลดาลใจทำให้อยากแต่งนิยายเกี่ยวกับเกมและเบื้องหลังการทำเกมขึ้นมา ซึ่งไรต์ก็เป็นนักวาดและเคยมีความฝันอยากทำเกมมาก่อน (แต่มาลงเอยที่วาดปกและแต่งนิยายแทน เริ่มแก่แล้วเลยไปไม่ไหว ๕๕๕) เกมในเรื่องจึงอ้างอิงเนื้อหาจากเกมที่เคยเล่น (PubG , Ragnarok, RoV, เกลือ เอ้ย เกนชิน และอื่นๆ) รวมไปถึงสิ่งที่เคยเรียนมาบางส่วนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เนื้อหาแต่งมาจากจินตนาการ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
|| คำเตือน เห็นใสๆ วัยรุ่นแบบนี้ แต่นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายหื่นนะทุกคนนนนน
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ. 2537
ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ ทำซ้ำ ดัดแปลง ห้ามลอกเลียนแบบ หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้หรือเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานไม่ว่ากรณีใด ๆ ทั้งสิ้น หากฝ่าฝืนมีโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมายพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537