พี่จ้งวันนี้จันทร์เห็นพี่ครามที่มหาลัยด้วยแหละมาทำไมก็ไม่รู้ แต่แปลกเวลาพี่ครามเห็นจันทร์ทีไรนะชอบทำหน้าตกใจแล้วบางทีนะจันทร์เรียกก็ไม่หันด้วยว่าจะทักก็ไม่ได้ทัก ทำเหมือนกับว่าหลบหน้าใครอยู่อย่างนั้นแหละ
ไอ้ครามอ่ะมันไม่แปลกหรอก ก็แกไปทำให้มันกลัวมันก็เลยไม่กล้าเข้าใกล้แกนะซิ
จันทร์ไปทำอะไรให้พี่ครามกลัวไม่ทราบอย่ามาใส่ร้ายกันนะ
ชอบฉันไม่ใช่หรอ ทำไมไม่ชอบฉันต่อล่ะ
เธอเอาฉันไปไว้ที่ไหนอยากจะเลิกชอบก็เลิกง่าย ๆ อย่างนี้หรอ แต่ฉันจะบอกอะไรให้นะ
อยากจะเปลี่ยนใจตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วล่ะ
ในเมื่อชอบฉันแล้ว เธอก็ต้องชอบฉันคนเดียวและตลอดไป
ไม่ว่าใครหน้าไหนที่มันพยายามมาแย่ง กูก็ไม่ให้
อดีตก็คืออดีต
ความรักที่ตามมามิอาจเป็นไปได้ แต่หัวใจที่ตามหาชาตินี้จะสมหวัง
เรื่องนี้พระเอกโบ้นิดหน่อย ย้ำว่านิดหน่อย
*** เรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของนักเขียน เนื้อเรื่องไม่อิงตามประวัติศาสตร์และเหตุการณ์จริง
หากใครชอบแนวระลึกชาติเรื่องนี้มีนะคะ และหากใครรู้ว่าไม่ใช่แนวเลื่อนผ่านเลยนะคะ
นักอ่านทุกท่านโปรดมีสติในการอ่าน
นามปากกา: ดิฐา_Ditha
Guest
