จากผู้เขียน
นิยายเรื่องนี้แต่งไว้เมื่อเกือบยี่สิบปีที่แล้ว เคยเอาโพสท์ลงในเวปสำนักพิมพ์อะไรสักอย่างจำไม่ได้ ใช้อีกนามปากกาหนึ่งว่า ทิวาราตรี มาวันนี้มีโอกาสรื้อเจอไฟล์เก่าๆ ที่เก็บเอาไว้ จึงหยิบขึ้นมารีไรท์ใหม่ เรื่องนี้เกิดในยุคที่โซเชียลมีบทบาทน้อยมาก ขณะนั้นยังนิยมใช้เป็นโปรแกรมสนทนา เอ็มเอสเอ็นกันอยู่เลย และผู้เขียนไม่อยากเปลี่ยนยุคสมัย จึงคงเส้นเรื่องเดิมเอาไว้ เพียงทำการแก้ไขบางตอน บางช่วง โดยเฉพาะตอนจบที่พอกลับมาอ่านอีกครั้งแล้วทำให้รู้สึกขัดใจในการกระทำบางอย่างของตัวละคร ดังนั้นผู้อ่านทุกท่านวางใจได้ เรื่องนี้เขียนจบแล้ว และจะทยอยอัพทุกวันค่ะ
ขอบพระคุณที่ติดตาม แนะนำติชมได้ผู้เขียนจะมีกำลังใจอย่างยิ่งค่ะ
เรื่องนี้เกี่ยวกับนภัสชลและภูรี ผู้ซึ่งมีปมอดีตแตกต่างกัน เมื่อพรหมลิขิตบันดาลให้ได้พบเจอ ท่ามกลางความไม่คุ้นเคยที่ต้องปรับตัว ต่างคนจึงเติมเต็มหัวใจให้แก่กันและกันก่อเกิดเป็นความรักและผูกพันในระยะเวลาอันสั้นโดยไม่รู้ตัว
เนื่องจากผู้เขียนเป็นประเภทสุขคตินิยม นิยายเรื่องนี้จึงไม่มีดราม่าอย่างแน่นอน
ขอให้ทุกท่านมีความสุขตลอดเส้นทางการอ่านนิยายเรื่องนี้นะคะ
ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ
แนะนำตัวละคร
นภัสชล อ่านว่า นะ - พัด - สะ - ชน (ชล) (หนูน้ำ) อายุ 25 ปี นักเขียนนิยายไส้แห้ง คิดบวก มองโลกในแง่ดี ผู้เป็นเจ้าของรอยยิ้มหยุดโลก
เขมินทร์ อ่านว่า เข - มิน (เขม) อายุ 25 ปี เป็นนักแข่งรถมืออาชีพ หล่อ รวย มั่นใจในตัวเองสูงมาก ถึงดูไม่ค่อยใส่ใจแต่มีความจริงรักนภัสชลมาก
ภูรี อ่านว่า พู - รี (ภูรี) อายุประมาณ 30 ปี นักเขียนคอมลัมพ์เกี่ยวกับการแข่งรถยนต์ เป็นอดีตนักแข่งผู้มีปมในใจ จากชายหนุ่มผู้มีความอบอุ่นใส่ใจ ทำให้กลายเป็นคนนิ่งเฉยเย็นชา