หลงกลิ่น...กาหลง

***ปกชั่วคราว*** 

​ 

คนหนึ่งกลับชาติมาเกิดเพื่อทวงคืนความแค้นที่ฝังแน่นอยู่ในอก ตัดชาติขาดสัมพันสิ้นไร้ซึ่งรักที่เคยมี แต่อีกคนกลับมาเพื่อขอให้ได้ครองคู่กันอีกครั้ง ..เลือดและน้ำตาที่เสียไปต้องชดใช้ด้วยสิ่งใดจึงจะเพียงพอ 

 หลงกลิ่น...กาหลง 

*** นิยายเรื่องนี้เป็นภาคแยกพิเศษ มาจากเรื่อง  "กลกฤษณา" เป็นการกลับชาติมาเกิดใหม่ของ "แม่กาหลง" และผัวชั่วอย่าง "เจ้าคุณประดิษ" นะคะ โดยชาติใหม่นี้แม่กาหลงมาเกิดเป็น ลูกของคุณกลิ่น ส่วนเจ้าคุณประดิษเกิดใหม่เป็นลูกชายของ คุณแม่ราตรี ล่ะค่ะทุกคน....... 

​ 

ด้วยดวงจิตคิดอาฆาตเคียดแค้นคนที่ทำลายหัวใจของเขาให้แตกสลายครั้งแล้วครั้งเล่า มันฝังรากหยั่งลึกลงไปจวบจนลมหายใจสุดท้าย ทำให้ต้องเวียนว่ายกลับมาเกิดใหม่เพื่อทวงคืนความแค้นที่มี 

*** เพราะเข้าใจผิดว่าผัวสิ้นรักในตัวเอง กาหลงใช้ลมหายใจสุดท้ายผูกดวงจิตด้วยความแค้น ขอตัดชาติ ขาดสัมพัน สิ้นรักชั่วนิจนิรันดร์ และขอเกิดใหม่เพื่อกลับมาแก้แค้นคนที่ทำร้ายตัวเอง 

หมดสิ้นเรี่ยวแรงจะดิ้นรนหาหนทางเอาชีวิตรอด เส้นเลือดเส้นเอ็นเนื้อหนังอันอ่อนนุ่มซึ่งห่อหุ้มกายหยาบนี้เอาไว้มาถึงขีดจำกัด กระผมเป็นหมอรู้ดีว่าร่างกายนี้มันกำลังจะแตกดับสิ้นไปในอีกไม่ช้าไม่นานแล้ว กระผมใช้ลมหายใจสุดท้ายมองหยุดไว้ที่ปลายเท้าของคนใจดำ ซึ่งกำลังหันหลังเดินจากกระผมไปอย่างช้าๆ ไม่มีแม้แต่ปลายหางตาเหลียวหลังกลับมามอง กระผมพลิกตัวนอนหงายเงยหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้าเบื้องบน ยามนี้ท้องฟ้าเหนือหัวขึ้นไปเปลี่ยนเป็นสีเทาหม่นบ่งบอกให้รู้ยามพลบค่ำกำลังจะมาเยือน มือสองข้างถูกลากยกขึ้นมาประกบประนมมั่นไว้กลางอก แม้กระดูกข้อมือข้อแขนจะถูกตีจนแตกละเอียดเจ็บร้าวสักเพียงใด แต่ความแค้นที่อยู่ในใจนั้นกลับมากยิ่งกว่า 

“บุญใด กุศลใดที่กาหลงเคยทำมา ตลอดชั่วร้อยภพ ตลอดชั่วแสนชาติ กาหลงขอให้แรงบุญแรงกรรมทั้งหลาย จงผูกจิตดวงนี้ พันไว้ด้วยชาติภพ ขอโอกาสให้ได้กลับมาเกิดใหม่อีกสักครา เลือดทุกหยาด น้ำตาทุกหยดที่กูเสียไป...กูจะให้พวกมึงได้ชดใช้หนี้แค้นครั้งนี้อย่างสาสม....ท่านเจ้าคุณประดิษ...มึงกับกู...สิ้นชาติขาดสัมพันกันนับตั้งแต่นี้”  

***เพราะคุณไสยมนต์ดำต่ำช้า ปิดหู ปิดตา ให้หลงลืมเมียรัก จนวันที่เมียตายจากและมนต์ดำเสื่อมลง ท่านเจ้าคุณประดิษ จึงอธิษฐานผูกดวงจิตเอาไว้ด้วยรักและภักดี ให้สัตย์สาบานมอบหัวใจดวงนี้แด่เมียเพียงผู้เดียว และขอติดตามดวงวิญญาณของหลงจนชั่วนิรันดร์ 

พอกันที...สิ้นสุดเสียทีความทุกข์ทรมานจากการถูกจองจำด้วยวิญญาณร้าย เวลานี้มือ ตีน แขน ขาและความคิดของกระผมพ้นจากพันธนาการด้วยมนต์ชั่วแล้ว 

“ข้าแต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ทั้งปวง เทวดาทุกองค์ที่ได้ยินคำอธิษฐานของคนใกล้ตายอย่างกระผม ขอจงเงี่ยโสตสดับตรับฟังคำอ้อนวอนของกระผมในครานี้ด้วยเถิด กระผมขอใช้วาระจิตสุดท้ายในชาติภพนี้ เพื่อติดตามหาดวงวิญญาณเมียอันเป็นที่รัก ไม่ว่าจะอีกกี่ภพกี่ชาติเบื้องหน้า กระผมจะขอตามหาแม่กาหลงเพื่อชดใช้และชดเชยความผิด ความชั่วทั้งหลายที่เคยทำให้กาหลงเสียใจ ขอติดตามเป็นทาสรัก ทาสหัวใจและขอมอบหัวใจรักทั้งหมดไว้เพียงแค่แม่กาหลงผู้เดียว ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเทวดาทั้งหลายช่วยเป็นพยานในความรักที่กระผมมีต่อกาหลง ขอดลบันดาลให้เราสองคนได้กลับมาพบกันอีกครั้งและได้ครองคู่อยู่ด้วยกันตลอดไป อย่าได้มีคนเลวชาติจัญไรมาพรากเราให้ไกลกันอีกเลย”  

​ 

​