*** คุยกันก่อนนะคะ ***
(อัปเดต 17 มีนาคม 2566)
รักต่างวัยของ “เจ้าเอย” สาวซ่า วัยยี่สิบสอง
กับ “พี่พัสตร์” พ่อค้าบ้างาน เจ้าของร้านขายผ้าดีไซน์เก๋ ย่านสำเพ็ง วัยสามสิบเอ็ด
แผนรักเจ้าเอยที่ว่าแน่ ยังต้องแพ้แผนรุกของพี่พัสตร์ แต่กว่าจะเข้าใจว่าพี่หวังทั้งตัวและหัวใจ
ก็ทำให้อีกคนทั้งท้อทั้งน้อยใจ แถมปาดน้ำตากันไปอีกหลายยก
..............................
"แผนรักเจ้าเอย" รีไรต์ทั้งหมด แก้คำผิดอีกรอบค่ะ
ไรต์อัปอีบุ๊กเวอร์ชั่นใหม่ รวมถึงอัปทุกตอนที่เคยลงไปแล้ว เนื้อหามีการปรับเปลี่ยนค่ะ
(ปกนี้ไรต์ทำเองค่ะ รูปถ่ายเองด้วยค่า)
##########################
(อัปเดต 26 มกราคม 2566)
"แผนรักเจ้าเอย" รีไรต์ทุกตอนแต่ไม่กระทบโครงเรื่องทั้งหมดนะคะ
ติดเหรียญตั้งแต่ตอนที่ 12 เพิ่มตอนพิเศษค่ะ
ฝาก E-Book ด้วยค่า
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเป็นกำลังใจให้นักเขียนมือใหม่มากๆ ค่ะ
แล้วพบกันเรื่องหน้าค่า
http://www.mebmarket.com/index.php? action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMjU2MjIwOSI7czo3OiJib29rX2lkIjtpOjIyNjQwNjt9
#####################################
(วันที่ 4 มกราคม 2566)
ในที่สุดไรต์ก็เขียน “แผนรักเจ้าเอย” จนจบแล้วค่า
ใช้เวลาเกือบสี่เดือน เป็นพล็อตแทรกที่กะว่าจะเขียนอะไรเบาๆ แซ่บๆ แค่ไม่กี่ตอน
แต่เขียนไปเขียนมาลากยาวเลยค่ะ 5555
ไรต์จะอัปทุกวันให้อ่านฟรีจนจบนะคะ
จากนั้นจะทำอีบุ๊ก ซึ่งเป็นเวอร์ชันที่รีไรต์และมีเพิ่มตอนพิเศษนิดหน่อยนะคะ
ส่วนรายตอนไรต์จะทยอยลงเวอร์ชันรีไรต์และติดเหรียญตามหลังค่ะ
#####
***ใครอยากอ่านฟรีกดติดตามและรีบอ่านกันนิดนึงนะคะ
แนะนำติชมและฝากติดตามผลงานนิยายเรื่องที่สองนี้ด้วยค่า ขอบคุณมากๆ ค่ะ
ชามาลินน์
..............................................................................................
เปลี่ยนแผนรัก เป็นแผนรุก
ระหว่างสาวซ่ากับพ่อค้าแซ่บ
รุกมา รักกลับ ส่วนลีลารัก ใครเริ่มก่อน ได้กำไร!
.................................................................................................................................................................................
คำโปรย
“จ๋าผิดเองค่ะ จ๋ายืนยันว่าพัสตร์จะรับผิดชอบเรื่องนี้ ทั้งพัสตร์และเจ้าเอยรักกันมานานแล้วค่ะ อยู่ในสายตาจ๋ามาตลอด จนกระทั่งช่วงนี้ จ๋าและพี่จุ๋มไม่ได้อยู่บ้าน มันอาจจะมีเรื่อง เอ่อ เรื่องไม่เหมาะควรเกิดขึ้น จ๋าขอโทษ”
เจ้าเอยกลั้นเสียงสะอื้น ยกมือขึ้นปาดน้ำตา หันไปมองน้าจ๋า สลับกับคนที่ดูเหมือนจะเดินลงมาจากชั้นสามของตึกนี้ได้สักพักแล้ว
“พี่พัสตร์” เจ้าของดวงตาบวมช้ำเรียกชื่อชายหนุ่มเสียงแผ่ว เขาขยับมายืนข้างๆ เธอ
“จ๋าขอโทษ” จงกลหันไปสบตาพัสตร์ เว้นจังหวะเพื่อรอการตอบรับหรือปฏิเสธจากหลานชาย แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือใบหน้าเรียบเฉย จนเธอคิดและแปลความหมายเข้าข้างตัวเองว่า พัสตร์ไม่ปฏิเสธ!
“พวกเราจะรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ค่ะ”
...
เจ้าเอยผงกศีรษะ พร้อมกับปาดน้ำตาอีกครั้ง พยายามสบตากับผู้ที่เข้ามาอยู่ในแผนการนี้อย่างไม่รู้ตัว ดูเหมือนเขายังคงนิ่งเฉย ไม่ตอบรับ ไม่ห้ามปราม แผนการของเจ้าเอยมีนิดเดียว แต่น้าจ๋าเอาไปขยายต่อแบบนี้ ปล่อยเลยตามเลยไปก่อนก็แล้วกัน
..........................................
Guest
