เพราะพลาดจึงรักหมดใจ

ฮิ้ววว~

“แม่วัวมาโน่นแล้วว่ะ!”

เสียงของเด็กหนุ่มเพื่อนร่วมห้องของน้ำนวลเอ่ยล้อเลียนขึ้น พร้อมกับเพื่อนอีกหลายคนที่โห่ร้องตาม

เหตุการณ์แบบนี้เธอเจอมาจนเกือบจะชินแล้ว แทบจะวนลูปทุกวันเลยด้วยซ้ำ สืบเนื่องมาจากขนาดหน้าอกของเธอนั้นใหญ่กว่าเด็กสาวทั่วไปในวัยนี้ จึงทำให้มักจะโดนพวกผู้ชายหน้าหม้อ หูดำ เอ่ยแซวอยู่เป็นประจำ

แต่มันก็อดจะหงุดหงิดไม่ได้ เมื่อได้ยินคนอื่นมาล้อเลียนขนาดหน้าอกของเธอ ราวกับว่ามันเป็นเรื่องตลก หรือเป็นปมด้อย ทั้งที่เจ้าของขนาดหน้าอกคัพซีแบบน้ำนวลยังรู้สึกเฉยชากับมันแล้วทำไมคนอื่นถึงได้สนใจกันนัก

“เงียบว่ะ สงสัยวันนี้จะหนักนม เลยไม่มีแรงพูด”

“ฮ่าๆๆๆ!”

เสียงระเบิดหัวเราะทำให้น้ำนวลถึงกับกำหมัด

ถ้านมมันจะหนัก มันก็หนักที่ตัวเธอไหม?

มันไม่ได้ไปหนักที่หัวกระบาลใครเสียหน่อย!-*-

น้ำนวลได้แต่คิดในใจ พยายามจะไม่ต่อปากต่อคำ เนื่องจากตอนนี้เพิ่งจะเปิดเทอม เธอจึงไม่อยากสร้างเรื่อง

“แม่วัวพูดได้ที่ไหนล่ะมึง มึงต้องร้องมอ มอ~ น้องน้ำนวลเขาถึงจะตอบมึง” เธอตั้งสติอย่างถึงที่สุด พยายามข่มอารมณ์โมโหที่เริ่มปะทุขึ้นมาทีละนิด แต่หูเจ้ากรรมเหมือนจะไม่เป็นใจ คำพูดล้อเลียนเหล่านั้นไม่ต่างจากน้ำมันที่ราดลงบนอารมณ์เดือดดาล จนกลายเป็นเปลวเพลิง สุดท้ายเธอก็อดไม่ได้ที่จะชักสีหน้าใส่คนพวกนั้น

“อย่าล้อดิวะ เดี๋ยวมันก็ร้องไห้หรอก ก๊ากก ฮ่าๆๆ”

“ก็มันจริงนี่หว่า ทรวดทรงองค์เอวอย่างกับพวกแม่พันธุ์ ผู้หญิงใหญ่แต่นมแบบนี้ แม่กูบอกว่าอย่าเอาทำเมีย”

“ทำไมวะไอ้เต้?”

“เพราะเป็นพวกไม่มีสมอง มีแต่นมไง กร๊าก!”

ไอ้ปากปีจอยังไม่หยุดเหยียดหยามเพศแม่ของมัน  ทำเอาน้ำนวลเริ่มที่จะคิ้วกระตุก รู้สึกคันเท้าอย่างบอกไม่ถูก ถึงแม้จะเจอบ่อยจนแทบจะชิน แต่ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะชอบที่โดนล้อเลียนสักหน่อย อุตส่าห์พยายามจะทำตัวเรียบร้อยแล้วแท้ๆ หากแต่จะมีใครบ้างที่ชอบการโดนกลั้นแกล้ง เพราะฉะนั้นไอ้พวกปากปีจอแบบนี้มันต้องโดน...!

“โห่ อะไรวะ เงียบแบบนี้ไม่สนุก...”

ผั๊วะ! พลั่ก!

“โอ๊ย!”

ยังไม่ทันที่หัวโจกจอมปากเสียจะได้เอ่ยจนจบประโยค ร่างเล็กแต่หน้าอกใหญ่เกินวัยก็ได้พุ่งกายเข้าหาเด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ไม่ไกลนัก เรียวขาภายใต้กระโปรงนักเรียนยาวพอดีเข่าตวัดขึ้น พร้อมกับฝ่าเท้าที่ถูกห่อหุ้มด้วยถุงเท้านักเรียนสีขาวสะอาดตานั้นได้ทำการประเคนเข้าให้เต็มใบหน้าของไอ้คนปากเสียและคุกคามเธอเมื่อครู่