ข้าไม่ใช่ตุ๊กตาองค์ชาย (เขียนจบแล้ว)

อืม..ผืนดินกว้างใหญ่กลับไม่ไปเยือน ดันโผล่มากลางทะเลเสียได้ แต่ว่านะ... งับ ! 

"..ว๊ากกกกก เจ้าปล่อยข้านะ บุ๋ง ๆ "

โดนเจ้าฉลามงับหางลากลงก้นทะเลเรียบร้อย 

อนาถกว่านี้มีอีกมั้ย ?

.

.

กระจกบานใหญ่เด่นหราอยู่ข้างหน้า แต่เงาที่สะท้อนให้เห็นทำเอาริ้วเส้นตรงขมับเขาตึงขึ้นมาทันที นี่ ๆ ไอ้สัตว์หน้าตาประหลาด ๆ นี่ใครกัน  

เขาหรือ ? 

มือสองข้างโบกไปมาเพื่อพิสูจน์อีกครั้ง ถึงแม้จะพยายามหลอกตนเองเท่าใด แต่เงาสะท้อนมันกลับทำท่าทางเหมือนกันกับเขาทุกอย่าง

    " นะ...นี่ คือข้าจริง ๆ หรือเนี่ย ! "

.

.

.

" เหวอออ...อ๊าก...เจ้าทำอะไรเนี่ย " และแล้ว...

ปั้ก !

เต็ม ๆ เด็กสาว และเขาประกบปากกันจนแนบสนิท 

"....."

สิ่งที่ไม่คาดคิดจึงปรากฏขึ้น จู่ก็มีแสงสีเขียวอ่อนจางขึ้นมาระหว่างพวกเขา สร้างความแปลกใจให้กับทั้งคู่ สิ่งที่ทำให้ทั้งเขา และนางตกใจมากกว่านั้น คือการที่ปากของเจ้าตัวอ้วนอุ่นร้อนขึ้นในขณะที่ยังคงแนบชิดอยู่ ยังไม่จบ...

ร่างของเขาค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น และกลับมาร่างเดิมในร่างเด็กหนุ่มอายุสิบเจ็ดปี