ยุคสมัยที่ผู้ชายไม่ยอมอยู่ภายใต้อำนาจผู้หญิง เขา กลับต้องพึ่งพาบารมีเธอขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดเพื่อให้เป็นที่ยอมรับ ในฐานะทายาทเพียงคนเดียวของ อัศวณรงค์ จะทนให้ผู้คนหยามเกียรติได้อย่างไร

#ท่านหญิงใหญ่

 

 

"อย่ามารุ่มร่ามกับดิฉัน"

 

"รุ่มร่าม? คุณใช้คำว่ารุ่มร่ามกับคืนเข้าหอของเราเนี่ยนะ?"

 

"พิธีก็ทำครบสมบูรณ์แล้ว คุณกับดิฉันถือว่าหมดหน้าที่ ต่างคนต่างแยกย้ายไปพักผ่อน"

 

"ตำราไหนของคุณ? เข้าหอมันก็ต้อง...ต้อง...ทำอะไรต่อมิอะไร"

 

"เช่น นอน"

 

"ใช่ นอน นอนด้วยกันไง"

 

"ดิฉันให้คุณได้มากสุดคือนอนห้องเดียวกันเท่านั้น ส่วนคุณจะไปนอนมุมไหนก็เรื่องของคุณ"

 

"แต่นี่บ้านผม"

 

"นี่เรือนหอของดิฉันค่ะ"

 

"นิลดารา!"

 

"ตะโกนไปดิฉันก็ไม่นอนกับคุณหรอกค่ะ"

 

"เธอนี่มัน..."

 

ให้มันได้อย่างนี้สิ!!!

 

 

TALK

 

สวัสดีค่ะ พลอยพิชา นะคะ สำหรับนิยายเรื่องหญิงใหญ่นี้ถูกวางไว้ในช่วง 2479 - 2520 มีกลิ่นอายย้อนยุคเคล้าความทันสมัย เนื้อหาอ้างอิงสถานที่แต่ตัวละครไม่มีอยู่จริงนะคะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและคอมเมนต์อย่างสุภาพ ติติงอย่างสร้างสรรค์เพื่อเป็นกำลังใจในการนำไปปรับปรุงแก้ไข หวังว่าจะชอบกันนะคะ 

 

เราจะพยายามอัปเดตนิยายให้อ่านทุกวัน อาจมีบางช่วงที่ขอเว้นสักวันสองวันแต่จะไม่ให้ทุกคนขาดตอนจนหมดความสนุกแน่นอน 

 

พูดคุยกันได้ทางคอมเมนต์หรือที่แฮชแท็ก #ท่านหญิงใหญ่ นะคะ ใช้ #หญิงใหญ่ อย่างเดียวไม่ได้เพราะในทวิตเตอร์จะไปปะปนกับเรื่องราวคนอื่น เพราะฉะนั้นหากใครเข้าไปร่วมพูดคุยกัน อย่าลืมเติม ท่าน ไว้ข้างหน้าชื่อเรื่องด้วยนะคะ #ท่านหญิงใหญ่ เท่านั้น!

 

ทำความรู้จักกันได้ที่ Twitter : @wangpicha

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว