"จะหนีไปไหนกาลเวลา เห้อ!!!" ธามไท ถามน้ำเสียงเข้ม กับท่าทีของกาลเวลาที่เหมือนรังเกียจอะไรในตัวเขา ทั้งๆที่สาวๆทุกคนต่างต้องการอยู่ใกล้เขา
"เวลา เออ..ดิฉันไม่ได้หนีค่ะ แค่มาตั้งหลักเฉยๆ" เธอกล่าวแก้ตัวไปน้ำขุ่นๆ ทั้งที่ใจอยากอยู่ใกล้ใจจะขาด แต่ขาดันก้าวเดินหนี ช่างไม่มีส่วนไหนของร่างกายเธอสัมพันธ์กันเลยจริงๆ
"งั้นเหรอ... ไม่เป็นไร ฉันก็มีขา"
เขาพูดพลางเดินเข้าไปหาเธออีกครั้ง ร่างกายเกือบแนบชิดสนิทกัน เหลือช่องว่างให้แมลงวันบินหลอดผ่านไปได้อยู่สักนิดก็ยังดี
ดวงตากลมโต ยิ่งเบิกกว้างกว่าเดิม เมื่อริมฝีปากอิ่มโดนรังแกอย่างหนักโดยไม่ทันได้เตรียมตัวเตรียมใจ จนรู้สึกหายใจไม่ออก
"อือๆ อะ.." ปากอิ่มเผยอปากเพื่อจะพูดและได้หายใจ กับเป็นการเปิดโอกาสให้ลิ้นสากเข้าไปสัมผัสช่องปากภายในของเธอแทน
จูบแรกของเธอกับหมอธามไท หนุ่มหล่อที่เธอแอบรัก เขามอบจูบอันร้อนแรงดูดดื่มให้กับเธอ เสียงคำรามพอใจ ดังขึ้นผ่านลำคอ
"อืมม์"
Guest
