"ลูกผมจะต้องเป็นหมอ!"
"ไม่!! ฉันจะให้ลูกเรียนบริหาร!!" สองสามีภรรยากำลังถกเถียงเรื่องการเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยก็ของลูกสาววัยมัธยมปลายอย่างออกรสออกชาติ โดยมีเด็กสาวนั่งมองทั้งสองคนไปมาด้วยความมึนงง
"เป็นหมอสิดี จะได้รักษาเรายามป่วยไข้" พ่อของเด็กสาวยังมิวายหาเหตุผลมาให้ภรรยาของตัวคล้อยตาม แต่มีหรือที่จะเป็นดั่งใจเขาคิด เมื่อแม่ของเด็กสาวก็โต้แย้งขึ้นมาทันที
"แล้วเป็นนักธุรกิจไม่ดีตรงไหน! มีเงินก็ค่อยไปหาหมอดี ๆ รักษาเอาก็ได้" ทั้งสองคนไม่มีท่าทีว่าจะอ่อนลงให้กันและกันเลยแม้แต่น้อย เด็กสาวที่นั่งมองพ่อแม่เถียงกันอยู่เนิ่นนานจึงเอ่ยออกมาเบา ๆ
"ทำไมไม่มีใครถามหนูเลยว่าหนูอยากเป็นอะไร"
"ดีงั้นให้ลูกเลือก ว่าลูกชอบอะไร" เสียงของเด็กสาวเข้าไปถึงหูของคนเป็นพ่อและแม่ ทั้งสองจึงหันมามองหน้าเธออย่างกดดัน ต่างฝ่ายต่างก็มีคำพูดอยู่ในใจ คนพ่ออยากให้เป็นหมอ คนเป็นแม่ก็อยากให้เป็นนักธุรกิจ ความคาดหวังมากมายถูกส่งออกมาทางสายตาของบุพการีทั้งสอง
"หนูอยากเป็นกะหรี่" เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจ เพราะไม่สามารถสานต่อความต้องการของใครคนใดได้ เพราะในเมื่อหัวใจของเธอมันพร่ำร้องอยากจะเป็นกะหรี่ ก็เท่านั้น