Friend II
ลายคราม
ใครๆ ก็ยกให้ผมเป็นเทพ ผมคิดว่าตัวเองเป็นคนธรรมดานะ
แค่ต้องการอยู่เงียบๆ ไม่อยากทำตัวโดดเด่น ขอแค่นั้น...ไม่ได้เหรอ?
มายด์
ยังโสดแบบนี้ ไม่ใช่ไม่มีคนจีบ
แค่อยากโสดให้ผู้ชายเสียดายเล่น
แล้วมีใครเสียดายบ้างไหม?
เอ่อ... ไม่แน่ใจเหมือนกัน
ข้อควรทราบ คำเตือนเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ & Writer's Talk
o บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องที่แต่งขึ้น เพียงนำภาพมาเพื่อใช้ประกอบการจินตนาการเรื่องราว
o เพราะตั้งแต่รู้จักกับ 'Covid-19' ชีวิตก็เปลี่ยนไปเลยค่ะ ชีวิตไม่ได้พูดคุย พบปะ สังสรรค์กับเพื่อนบ่อยเหมือนเคย จากการเจอหน้าทักทายกันตัวเป็นๆ กลายเป็นเจอกันผ่านตัวหนังสือทาง Social เรื่องนี้เลยมาเพราะความคิดถึงเพื่อนล้วนๆ
o โดยรวมตัวละครพูดจากันไม่ค่อยสุภาพนะคะ เนื้อเรื่องดำเนินแบบเรื่อยๆ เรียบๆ ไม่หวือหวา ไม่พีค ไม่ดราม่า ใครต้องการความสุภาพ พูดจาไพเราะ หรือใครชอบความตื่นเต้น เร้าใจ nc ดุเดือด เลือดสาด กดผ่านไปเลยจ้ะ
o การอัพนิยายยังคงเป็นแนวสโลว์ไลฟ์เหมือนเดิมนะคะ ชิลชิลกันไป ไม่รีบไม่ร้อน รอได้ก็รอ รอไม่ได้ก็โปรดรอนะคะ มันเป็นงานศิลปะ คนอ่านต้องใจเย็นมาก ก ไก่ล้านตัว เพราะคนเขียนใจเย็นและติสท์มากจริงๆ ค่ะ
o ไม่ได้ลืมริวกับเฌอแตมนะคะ Friend II จบเมื่อไหร่ ก็จะกลับไป Friend III ค่ะ หวังว่าจะจบสักเรื่องอะนะ :P