"คิดว่าฉันอยากเสียเวลามาดูแล....เด็กอย่างเธอมากนักหรอ"
"งานฉันก็ต้องทำ... ข้าวก็ต้องป้อน.. เข้าห้องน้ำหรือจะลุกไปไหนก็จัดการ..ตัวเองไม่ได้!"
"ต้องเรียกฉันตลอด!...เมื่อไหร่เธอจะกับมามองเห็นสักทีนะ...จะได้ไปตามทางของเธอสักที ฉันละปวดหัวจะตายอยู่แล้ว"
"ฮึกกก....แล้วคุณคิดว่าหนูอยากตาบอดหรอคะ"
"ฮืออ...หนูก็อยากกลับมามองเห็นอีกครั้ง ....คิดว่าหนูอยากพึ่งคุณงั้นหรอ"
"ที่หนูเป็นแบบนี้....มันเป็นเพราะคุณเองนั้นแหละที่ประมาท!!"
"......"
"ถ้าคุณไม่ขับรถชนหนูวันนั้น... หนูก็ไม่ตาบอดแบบนี้หรอก"
ความประมาทที่เกิดจากตัวเองทำให้ เขาต้องตกที่นั่งลำบาก ...ชีวิตที่เคยเป็นอิสระ กับการได้ทำงานที่รัก... ต้องยุติลง และตั้งหน้าตั้งตารับผิดชอบในความผิดของตัวเอง... "เพราะเขานั้นต้องมาดูแลเด็กผู้หญิงที่ตนขับรถชนเธอ จนทำให้เด็กคนนี้ตาบอดเพียงชั่วคราว..."ชีวิตที่รักสันโดดของเจ้าสมุทรเขาคงไม่ได้ใช้อีกต่อไป...