ค่ำคืนหนึ่งที่เขาและเธอตกลงเป็นของกันและกัน ต่างฝ่ายต่างเผยความรู้สึกที่ซ่อนเร้นแอบรัก ทว่าชะตาชีวิตกับเล่นตลก ทำให้ทั้งสองคนต้องพรากจาก ผ่านไปได้ไม่นาน เธอได้ยินข่าวว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนที่คุ้นเคย เธอเองก็รู้จัก และผู้หญิงคนนั้นกำลังท้องเสียด้วย
ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งในค่ำคืนแห่งความทรงจำ กลับฝากตรวนรักทายาทของเขาได้ติดท้องของเธอมาด้วย หญิงสาวจำต้องเก็บเอาไว้เป็นความลับตลอดไป แม้จะรักเขามากเพียงใด แต่ก็ไม่อาจหวนกลับไปทำให้เขาลำบากใจได้
ทว่าชะตาชีวิตกับมาผลิกผันซ้ำเติมกลั่นแกล้งเธออีกครั้ง เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย เธอจะฝากชีวิตของลูกชายตัวน้อยเอาไว้กับใคร ถ้าไม่ใช่พ่อของเด็ก การหวนกลับมาพบกันอีกครั้ง
“มาทางไหน ก็ควรจะกลับไปทางนั้นนะ” ชายหนุ่มออกปากไล่
ภรมัยถึงกับลุกขึ้นนั่ง เธอพยายามแตะต้องเขา แต่เอกปกรณ์ก็สะบัดออก แล้วลุกขึ้นยืน
“ทำไมหรือคะพี่ตง พี่ตงเกลียดเก๋มากถึงขนาดนั้นเลยเหรอคะ แล้วที่เราสองคนมีอะไรกันไปเมื่อกี้ มันคืออะไรแน่”
“มันก็คือความใคร่ยังไงล่ะ” ภรมัยถึงกับสะอึก
“ความใคร่ ก็หมายถึง ฉันเป็นผู้ชาย เมื่อได้แตะต้องตัวผู้หญิง แล้วเกิดอารมณ์และความอยาก ฉันก็ลงมือทำอะไรแบบนั้นกับเธอเท่านั้นเอง มันไม่ได้มีความสลักสำคัญหรอก อีกอย่างมันก็มีเหตุผลอีกหลายอย่างเช่นกัน ก็ดีแล้วที่มันจบลงแบบนั้น”
ยิ่งฟัง ภรมัยก็ยิ่งงง “หมายความว่ายังไงคะ”
“เธอรู้หรือไม่ ที่ฉันพยายามทำตัวเข้าไปใกล้ชิดกับเธอ และทำให้เธอรัก ทุกอย่างที่ฉันพยายามทำลงไป เพราะต้องการเอาคืน สาเหตุหรือ เพราะว่าฉันเกลียดแม่ของเธอยังไงล่ะ แม่ของเธอทำให้แม่ของฉันต้องตาย ตรอมใจตาย ตายไปอย่างทรมาน”
“อะไรนะคะ” ภรมัยรู้สึกตกใจกับคำพูดที่เขาเปล่งออกมา
ไม่รู้ว่าผีตัวไหนเจาะปากเอกปกรณ์ให้พูดออกไปแบบนั้น เมื่อเขาได้ลั่นปากออกไป ใช่ว่าเขาจะไม่รู้สึกเสียใจ
แต่เอกปกรณ์อยากให้ภรมัยรับรู้ว่าเขาก็เจ็บ ภรมัยได้แต่เจ็บปวดไปกับคำพูดของเขา
“ทำไมพี่คิดและทำอย่างนั้นล่ะคะ พี่นอนกับเก๋ นั่นมันคือความรักของเราสองคน”
“ก็ฉันบอกอยู่นี่ไงว่า มันไม่ใช่”
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามนำส่วนหนึ่งส่วนใดของหนังสือเล่มนี้ไปลอกเลียนแบบ ทำสำเนาถ่ายเอกสาร หรือ นำไปเผยแพร่บนอินเทอร์เน็ต และเครือข่ายต่าง ๆ ไม่ว่าในรูปแบบใด ๆ นอกจากจะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากทางเจ้าของสิทธิ์เท่านั้น
Guest
