ทิวาเคียงบัลลัง

ชีวิตเหน็ดเหนื่อยกับการเป็นทาส ความทุกข์และความสิ้นหวังที่ได้รับ ความทรนงในวงศ์ตระกูล ไม่รู้ว่าริเริ่มจากผู้ใคร ทว่าใครบางคนเริ่มเรียกเย่วเลี่ยง ว่าลูกของคนทรยศ ด้วยเหตุนั้นจึงถูกย่ำยีเช่นนี้ ทั้งๆ ที่ไม่แน่ชัดว่าผู้ใดคือผู้กำหนด 

ทุกคนล้วนถือว่าตนเป็นเพียงราษฎรยอมเชื่อฟังทำตามอย่างโง่เขลาเท่านั้น พวกเขาไม่ได้เลวร้ายหรือน่ารังเกียจหรอก ไม่เท่าใครบางคนที่อยู่ในฐานะดีเลิศสูงส่ง

ทุกวัน ทุกชั่วโมง เย่วเลี่ยง คิดเช่นนี้ ไม่ใช่ว่าพวกเขาเลวร้าย หากเพราะสถานการณ์นำพาไปเช่นนั้นต่างหาก หากไม่อย่างนั้นก็คงไม่อาจอดทนต่อความทุกข์ทรมาน

ไม่รู้ว่ามีกี่คนต่อกี่คนล่วงล้ำเข้ามาในร่างกายนี้ หลังจากเป็นลมสลบไปก็ไม่อาจล่วงรู้เรื่องใดทั้งสิ้น เย่วเลี่ยง หมดสติจนกระทั่งเหล่าทาสในหน่วยสามต่างเข้านอนเรียบร้อยแล้ว