ร้อนรักมาเฟีย

“กลับบ้านเรานะ อย่าให้ผัวคิดถึงมาก จนต้องตามมาจัดถึงที่นี่” ชายหนุ่มเอ่ยปากชวนริมฝีปากจูบกระหม่อมเมียรักเบาๆ เขารักผู้หญิงคนนี้ใจจะขาด ไม่เคยง้อไม่เคยตามดื้อหรือพยายามอธิบายเหตุผลสารพัดกับใคร แต่กับเธอเขายอมลดศักดิ์ศรีที่มีค้ำคอเพื่อให้ได้เธอกลับคืนมา ต่อให้มากกว่านี้ถ้าเป็นธัญดาเขายอมทั้งสิ้น 

“ไม่ !” ปฏิเสธเสียงแข็ง แอบยิ้มในความชอบการง้อจากเขา    

“ทำไมปลาน้อย จะทรมานผัวหรือไง” คนที่คิดว่าเมียใจอ่อน กลับต้องปวดหัว ไม่เข้าใจทำไมยังไม่ยอมกลับไปด้วยกัน  

“รอแม่ไง จะไปคนเดียวได้ไง ไม่ยอมทิ้งแม่หรอกนะ” รู้ว่าเขารักมาตามง้อก็ได้ทีอิดเอื้อนนั่นนี่ 

“เจ้าเล่ห์ ปล่อยให้ผัวกังวล คนแบบนี้ต้องทำโทษหนักๆ งั้นตอนนี้แม่ยังไม่มาก็ยังไม่ต้อง...ใส่เสื้อผ้า” เขาคว้ามือบางดึงลงมานอนด้วยกัน ได้กอดเธอแบบนี้ทั้งคืนทั้งวันคือความสุขของมาเฟียหนุ่ม คอนเนอร์กำลังรู้จักคำว่ากลัวเมียได้บัดดล