จบ ตรวนกรรมสิทธิ์
119
ตอน
6.13K
เข้าชม
1
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
17
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
เขาซื้อเธอมา ตีตรวนเธอไว้ด้วยคำว่า "กรรมสิทธิ์" และกักขังเธอไว้ภายในกรงขังที่ชื่อว่า "พิศวาส"

Trigger Warning 

-            นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายโรมานซ์ 18+ ไม่เหมาะสำหรับผู้อ่านที่อายุน้อยกว่า 18+ 

-            มีฉาก Sexual Harassment ในบางบท (เดี๋ยวไรต์จะติดแท็ก “TW” เอาไว้ในท้ายบทที่มีฉากดังกล่าวค่ะ) ใครไม่ไหวให้ข้ามไปก่อนนะคะ 

  

  

“ต่อให้ฉันจับ จะลูบ... หรือแม้แต่จะคลึง...” 

“อ๊ะ! ยะ...อย่าทำอย่างนี้นะ” 

“หรือจะทำมากกว่านี้... เธอก็ไม่มีสิทธิปฏิเสธฉันได้หรอก เพราะอะไรรู้ไหม? เพราะเธอคือของที่ฉันประมูลมาแล้วไงล่ะ ของประมูลที่ราคาแพงลิบลิ่วซะด้วย แล้วนึกเหรอว่าฉันจะประมูลเธอมาแล้วเอามาวางไว้ในตู้โชว์เพื่อดูเล่น?” 

*************** 

ชีวิตที่อับปางของ ‘ชีวา’ นำพาเธอให้มาพานพบเข้ากับนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงนามว่า ‘ราเมศวร์’ แต่การพบปะครั้งนั้นไม่ได้ชวนฝันเหมือนในนิยายพาฝันที่เธอเคยอ่าน เพราะการพบเจอกันในครั้งนั้น ได้มอบสถานะอันน่าขมขื่นใจให้กับเธออย่างที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้ สถานะของ ‘ของประมูล’ ที่เขาหยิบยื่นให้เพราะต้องการอย่างเอาชนะยัยผู้หญิงถือดี และสมเพชในชะตาชีวิตของเธอไปพร้อม ๆ กัน 

เธอถูกเขาตีตรวนเอาไว้ใกล้ตัวด้วยคำว่า ‘กรรมสิทธิ์’ รอวันที่เขาจะเรียกร้องตักตวงเอาสิ่งที่เป็นค่าตอบแทนจากเงินแพงลิบลิ่วที่เขาจ่ายเพื่อไถ่ตัวเธอออกมา แต่วันเวลาที่ผันผ่านไป กลับยิ่งทำให้ตรวนกรรมสิทธิ์ที่ชีวาเคยคิดว่ามันเป็นเครื่องผูกมัดที่น่าอึดอัดใจ กลายเป็นตรวนรักลึกซึ้งที่ผูกมัดหัวใจของเธอเอาไว้กับเขา ทั้งที่รู้ดีเธอเป็นได้เพียง ‘เครื่องบำเรอกาม’ ให้เขาชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น เพราะชายหนุ่มยืนยันหนักแน่นว่าตำแหน่งของเธอมีวันหมดอายุกำหนดเอาไว้แล้ว 

*************** 

“ถ้าไม่หยุดล่ะ? เธอจะทำอะไรได้? แสดงให้ฉันดูหน่อยสิว่าเธอจะหยุดฉันได้ยังไง?” 

“คุณกำลังทำให้ฉันคิดอะไรไม่ออก”  

“ก็ไม่ต้องคิด คิดถึงแค่ฉันก็พอ” 

  

  

ป.ล. เรื่องนี้จะเปิดให้อ่านฟรีถึงบทที่ 6 นะคะ ตั้งแต่บทที่ 7 เป็นต้นไปจะเปิดให้อ่านฟรีตอนละ 1 วันและเริ่มติดเหรียญค่ะ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว