เงื่อนร้ายปมอดีต

สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537ห้ามผู้ใดละเมิดไม่ว่าการลอกเลียนดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความในนิยายเรื่องนี้ ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจะถูกดำเนินคดีตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด 

เงื่อนร้ายปมอดีต 

               พ่อเลี้ยงอัครา เรณุกา 

คำโปรย 

“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!” หญิงสาวหันมาตวาดปนสะอื้น พลางใช้หลังมือปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มแดงเรื่อลวกๆ 

“จะไม่ให้ยุ่งได้ยังไง 

ในเมื่อมีลูกฉันอยู่ในท้องเธอ” 

“ในหัวคุณก็คงไม่พ้นเรื่องแก้แค้น 

บอกได้เลยว่ามันไม่มีประโยชน์ คุณก็เห็นว่าแม่ไม่ได้รักฉันเลย 

ต่อให้ฉันตายไปต่อหน้าเขาก็ไม่สนใจ” เธอสะอื้นฮักอย่างกลั้นไม่อยู่ 

“ถึงคุณจะแย่งลูกไปจากฉัน 

ก็มีเพียงฉันเท่านั้นที่เจ็บปวด ไม่ใช่แม่หรือใครทั้งนั้น” 

เรณุการะบายความเจ็ดปวดในใจออกมาจนหมดสิ้น 

ตั้งแต่เล็กจนโตมารดาไม่เคยพูดกับเธอด้วยคำที่อ่อนโยน ไม่เคยให้ความรักความอบอุ่น 

มีแต่ดุด่า ทุบตีสารพัด 

พ่อเลี้ยงหนุ่มได้แต่ยืนอึ้งเกิดความรู้สึกสงสารหญิงสาวขึ้นมาจับขั้วหัวใจแล้วแบบนี้เขาจะใจร้ายใจดำกับเธอได้อีกอย่างไรกัน 

“จะให้ฉันกราบก็ได้ ได้โปรดอย่าพรากลูกไปจากฉันเลยเขาคือสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันมีแรงลุกขึ้นมาต่อสู้กับโชคชะตาอันโหดร้าย ฉันสัญญานะว่าจะเลี้ยงเขาให้ดีให้ความรักความอบอุ่นแก่เขา อีกหน่อยคุณก็จะแต่งงานมีลูกกับผู้หญิงที่คุณรัก อย่าเอาลูกฉันไปเลยนะขอร้องล่ะ” เรณุกาพนมมือไหว้ทั้งน้ำตาลุกขึ้นเดินมายืนอยู่เบื้องหน้าชายหนุ่มย่อตัวลงเพื่อก้มกราบเท้าของอีกฝ่ายอ้อนวอนขอลูกในท้องเอาไว้ 

หัวใจที่เคยด้านชาไร้ความรู้สึกถึงกับกระตุกวูบยอมแพ้ต่อคนตัวเล็กอย่างราบคาบ 

Cr.อิมเมจพระนางจากกูเกิ้ลค่ะ 

**** ชื่อและนามสกุลของตัวละครสมมุติขึ้นเท่านั้น ถ้าไปตรงกับชื่อหรือนามสกุลผู้ใด ก็ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยค่ะ**** 

คำเตือน! นิยายเรื่องนี้ดราม่าหนักหน่วง พระเอกใจร้ายมาก โปรดพิจารณาก่อนตัดสินใจอ่านนะคะ  

 ปล...อัปงานเป็นตัวอย่างเพียง 50%-60% เท่านั้นนะคะ