มาคัส แอนเดอร์สัน หรือ มาร์ค อายุ37 ปี
หนุ่มนักธุรกิจไฟแรง
รดา หรือ รดารินทร์ ศิริวัฒนไพศาล อายุ23 ปี
บัญฑิตสาวป้ายแดง พ่วงด้วยเกียรตินิยม
“โปรย”
“ฉันเกลียดคุณ คุณมันฉวยโอกาส ไอ้บ้า! ออกไป” รดาโวยวายกับไอ้ผู้ชายที่ฉวยโอกาสเธอ มือบางคว้าหมอนนุ่ม โยนใส่เขาอย่างหัวเสีย หลังเขาผลักจูบออก
“ใจเย็นสาวน้อย เธอจะมาโวยวายทำไมกันละ เธอเป็นคนลากฉันขึ้นมาบนห้องนี้เองนะ” เขาเลิกคิ้วถาม ใช่สิ! เป็นเธอที่อยากให้ทำช่วยเธอ เขาถามความสมัครใจเธอไปหลายรอบแล้วด้วยซ้ำ
“นี่หยุดพูดเลยนะ ถ้าไม่เพราะยาบ้าๆนั้น ฉันคง.. อึ้ย! แต่ช่างเถอะ ถือว่าฉันให้คุณเป็นคู่ซ้อมละกัน” ในเมื่อมันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เธอคงต้องยอมรับมันอย่างปลงๆ ‘เข้มแข็งนะรดาเธอพลาดเอง’ รดาปลอมใจ
#ไม่กี่เดือนต่อมา
“ทำไมต้องอิตาลีด้วยละคะคุณพ่อ ที่เมืองไทยก็มีมหาวิทยาลัยคุณภาพถมเถไป” รดาเอ่ย ถามคุณพ่ออย่างไม่เข้าใจ ทำไมอยู่ดีๆ ถึงบังคับให้เธอไปเรียนต่อโทที่นู้นกันนะ
“เอาเถอะน่า ถือว่าพ่อคิดมาดีแล้ว” เพราะสิ่งที่เขาทำแท้จริงเรื่องเรียนต่อไม่ใช่ประเด็น แต่เรื่องว่าที่คู่หมั้นนี่สิ ที่เขาอยากจัดการให้เสร็จหลังเห็นว่าเธอก็พอโตแล้ว และทางนู้นก็ทวงคำมั่นสัญญามาหลายครั้งแล้ว หนุ่มใหญ่ได้แต่บอกปัดเพื่อนรักไปว่าขอให้ลูกสาวเรียนจบตรีก่อน
“แต่หนูไม่รู้จักใครเลยนะคะ แล้วหนูก็ไม่อยากไปด้วย” เธอเถียง อย่างไม่เข้าใจท่านอยู่ดี ปกติท่านห่วงลูกสาวมาก อะไรดลใจให้คุณพ่อติดสินใจแบบนี้กันนะ
“เดี๋ยวหนูก็รู้จัก และก็ต้องคุ้นเคย เพราะพ่อพาให้หนูไม่อยู่บ้านเพื่อนพ่อ”
📌 เรื่องนี้เขียนจากจินตนาการการล้วนๆ ไม่มีส่วนใดเกี่ยวข้องกับภาพที่นำประกอบ
📌ภาพที่เห็นนำมาเพื่อประกอบจินตนาการของผู้อ่านเท่านั้น ไม่มีเจตนาอื่นที่ไม่ดี
Guest
