ทะเบียนรักมาเฟีย
“ปล่อย!” บุปผาสวรรค์บอกด้วยตาแดงๆ “เลิกแตะต้องฉันสักที”
“จะปล่อยให้ตัวเองอยู่ในสภาพนี้ใช่ไหม”
“แล้วคุณจะสนใจทำไม ไม่ต้องยุ่ง ไม่ต้องใส่ใจ ปล่อยให้ฉันมีชีวิตผ่านพ้นไปวันๆ ก็พอ ต่อให้ตายคุณก็ไม่ต้องมายุ่งกับศพของฉัน แค่ส่งร่างไร้วิญญาณของฉันโยนไว้ที่ไหนสักแห่งก็ได้”
“อย่าพูดเหมือนชีวิตเธอไร้ค่าขนาดนั้น”
“ชีวิตฉันมันไม่มีค่าตั้งแต่วินาทีที่แต่งงานกับคุณแล้ว”
หญิงสาวเชิดหน้าตอบโต้ “ถ้ามันจะตกต่ำยิ่งกว่านี้ก็ปล่อยมันเถอะ”
“บุปผาสวรรค์”
ไม่ห้ามเขาเรียกชื่ออีก แต่ทำเพียงตวัดดวงตาดำขลับมองอย่างไม่พอใจ ปฏิกิริยานั้นทำให้ไคล์ต้องกัดฟันแน่น โดยไม่ฟังคำคัดค้านหรือคำปฏิเสธ ชายหนุ่มก็ดึงแกมลากเจ้าของร่างบอบบางตรงไปยังอ่างอาบน้ำด้วยกัน ครั้นเธอขัดขืนมากๆ เข้าก็จัดการอุ้มแล้วโยนลงอ่างโดยไม่ปรานี หลังจากนั้นก็เปิดน้ำเย็นจัดพร้อมกดเธอลงไปไม่ให้ก้าวออกจากอ่างได้
“ปล่อยฉันนะ!”
หญิงสาวโวยวายและดิ้นรนหนีจากเงื้อมมือของเขา “อย่าทำแบบนี้กับฉัน เพราะคุณไม่มีสิทธิ์”
“ฉันไม่สนใจสิทธิ์ที่เธอพูดถึงหรอก ฉันก็แค่ทนความเน่าเหม็นของเธอไม่ได้”
เขาคว้าฝักบัวมารดหน้ารดหัวจนเปียกปอนไปหมด ถึงแม้เธอจะสำลักน้ำจนตาแดงก่ำแต่ก็ไม่ช่วยให้ไคล์หยุดการกระทำเลยสักนิด เขาเอาแต่อาบน้ำขัดถูให้จนอดคิดไม่ได้ว่า เนื้อหนังบางส่วนของเธอคงติดมือเขาไปบ้างแล้ว ใช่! ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่เธอก็ไม่สามารถเอาตัวรอดได้ ดังนั้นจึงอยู่นิ่งๆ แล้วปล่อยให้เขาทำอย่างที่ใจต้องการ
Guest
