พันธะยอดดวงใจ

  คนรักที่เธอเชื่อใจมาเกือบสิบปีคือคนที่พาตัวเธอมาเป็นนางบำเรอขัดดอก 

เพื่อแลกกับการรักษาสมบัติชิ้นสุดท้ายของพ่อกับแม่เธอไว้ 

   เธอเดินเข้ามาที่บ่อนเพื่อรับหน้าที่ขัดดอกแต่เวลาหนึ่งเดือน       

เธอกลับทำหน้าที่ได้ดีเกินกว่าจะเป็นนางบำเรอ  

ความจริงใจและแสนดีทำให้พิภพไม่อยากที่จะเสียนางบำเรอคนนี้ 

ให้กับไอ้ผู้ชายสารเลวหรือผู้ชายคนไหนก็ตาม 

*** แต่สุดท้ายเขาก็ต้องปล่อยเธอไปแต่ไปรยาเธอไม่ได้ไปแค่ตัวคนเดียว ยังมีหนึ่งชีวิตที่กำเนิดเกิดขึ้นโดยที่ตัวเธอเองก็ไม่รู้ตัว*** 

****************** 

“ค...คุณเจ็บ ฉันเจ็บค่ะ” 

        ชายหนุ่มก้มลงจูบที่หน้าผากและลากลงมาจูบที่แก้มกระซิบด้วยเสียงแผ่วเบาข้าง ๆ หู         ของหญิงสาวที่นอนบิดตัวไปมาจิกเล็บลงที่แผ่นหลังของเขาเพื่อระบายความเสียวซ่าน 

        “ไว้ใจผมนะ” 

        สิ้นเสียงกองทัพก็เดินหน้าเต็มกำลังทั้งมาแบบอาวุธครบมือ ทั้งยิงถี่ยิงห่างฝ่ายตอบรับก็ส่ายสะโพกตามจังหวะรบรับกันเป็นอย่างดี 

        ร่างกายทั้งสองรวมกันเป็นหนึ่งควงคู่กันขึ้นไปสู่ประตูสวรรค์พร้อมลมหายใจที่เหนื่อยหอบ 

        “ผมขอโทษ..ผมคิดว่าคุณ...” 

        พิภพกระซิบข้าง ๆ หูพร้อมกับจูบลงไปที่แก้มหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียเขาแล้วอย่างอ่อนโยน 

        “ช่างมันเถอะค่ะ ฉันกับคุณต่างก็ทำตามหน้าที่” 

        ไปรยาตอบด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบเหมือนใหม่รู้สึกอะไรทั้งที่เธอแสนเจ็บปวดเหลือเกิน 

***************** 

“ขับรถกลับดี ๆ นะคะ ลาก่อน ถ้าเรามีบุญมีกรรมรวมกันเราคงได้เจอกันอีกแต่ถ้าเราสร้างมาด้วยกันแค่นี้ วันนี้เราคงเห็นหน้ากันเป็นวันสุดท้าย ขอบคุณนะคุณพิภพ” 

        “เช่นกันนะไปรยา ถึงมันจะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ แต่คุณก็ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองมีค่าที่ได้ดูแลใครสักคน ลาก่อน” 

        รถยนต์สีดำคันหรูราคาหลายล้านบาทขับออกไปแล้วหญิงสาวยืนส่งชายหนุ่มที่เอาหัวใจเธอไปด้วยจนลับตาก่อนที่จะเดินขึ้นบ้านไปด้วยน้ำตาที่หยดลงหน้าเพื่อบอกลาคนที่เธอรักตลอดไป