อยู่ๆก็รัก

“ไอ้เ***ย มึงปล้ำกู” ผมโวยวายพร้อมกับต่อยไปที่แขนของมัน

“โวยวายอย่างกับผู้หญิงเสียซิง” มันพูดเสียงเรียบทำหน้าตาเฉยพร้อมกับหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาเล่น

“เออ ก็ซิงตูดกูไง สัส” ผมพูดอย่างโมโห “มึงแม่งเ***ย ตอนแรกกูก็นึกว่าจะเป็นคนดีมาช่วยกูจากไอ้เ***ยนั่น สุดท้ายมึงก็ทำกับกูเหมือนที่ไอ้เ***ยนั่นจะทำกับกู”

“ไม่เหมือน มึงไม่ยอมมันแต่มึงยอมกู” มันพูดหน้าตาเฉย ผมนี่อยากจะลุกไปชกหน้าหล่อ ๆของมันแต่ติดตรงที่ผมเจ็บตูดอยู่เนี้ย

“ยอมเชี้ยอะไรหล่ะ กูโดนยาไม่งั้นกูก็ไม่ยอมมึงหรอก” ผมพูดจบก็หันหน้าหนีมัน คิดแล้วมันน่าโมโห

“กูได้มึงมึงก็ได้กู วินวินทั้งคู่มึงจะคิดอะไรเยอะ”

“วินพ่อง!!”