Tuberose สักวันฉันจะบอกรักเธอ
[พีร์ x รัน]
"คุณเคยเก็บซ่อนใครบางคนไว้ในใจไหม"
“ดอกซ่อนกลิ่นอ่ะ ทำไมมันถึงได้ชื่อว่าซ่อนกลิ่นนะ”
“ก็เพราะความจริงมันเป็นดอกไม้ที่มีกลิ่นแรงน่ะสิ แต่มันซ่อนกลิ่นไว้ ตอนกลางวันเลยจะไม่มีกลิ่น แต่ตอนกลางคืนน่ะ กลิ่นหอมเชียวล่ะ”
“แล้วทำไม มันถึงถูกใช้เป็นตัวแทนของการแอบรักด้วยล่ะ”
“ก็อาจเป็นเพราะการที่มันต้องซ่อนกลิ่นนั่นแหละ เหมือนการที่เราต้องซ่อนใครบางคนไว้ในใจไง ไม่ว่าความรักของเรานั้นมันจะมากมายจนเอ่อล้นแค่ไหน แต่ก็ทำได้แค่ซ่อนมันไว้ข้างในใจเท่านั้น”
อารัมภบท
บทสัมภาษณ์จากเหล่านักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/1 ในวันถ่ายหนังสือรุ่นจบการศึกษาของพวกเขา
นักเขียน : รู้จักรันไหมคะ รัน พีร์นรา
เพื่อนคนที่1 : รู้จักสิคะ เพื่อนหนูเอง
นักเขียน : ได้ข่าวว่าสวยมาก
เพื่อนคนที่1 : ใช่ค่ะ สวยมาก น่ารักด้วย เหมือนหนูเลย อิอิ
นักเขียน : สวยขนาดนั้น ยังไม่มีแฟนเหรอ
เพื่อนคนที่1 : ใครคะ หนูหรือเพื่อน
นักเขียน : เพื่อนเราอ่ะ
เพื่อนคนที่1 : อ้อ รันมันน่ะเหรอคะ ยังหรอกค่ะ ยังไม่มีแฟน แต่มีคนที่ชอบแล้วนะคะ
นักเขียน : ใคร?
เพื่อนคนที่1 : จุ๊ ๆ หนูบอกพี่แล้วพี่อย่าไปบอกใครนะคะ รันมันชอบหัวหน้าห้องค่ะ ชื่อว่าธาม ชอบมานานแล้วด้วย 3 ปีได้แล้วมั้ง แต่ไม่เคยบอกรักเขาเลย เลยยังไม่ได้คบกันค่ะ อย่าไปบอกใครนะคะ
นักเขียน : แล้วเขาชอบเพื่อนเราไหม
เพื่อนคนที่1 : ไม่รู้สิคะ ยังไม่เคยสารภาพรักเลย จะรู้ได้ยังไง
นักเขียน : รู้จักกับรันมานานเท่าไหร่แล้ว?
เพื่อนคนที่2 : ก็ตั้งแต่เด็กอ่ะค่ะ ป.1 มั้ง ทำไมคะ
นักเขียน : รู้จักกันนานขนาดนั้น ต้องสนิทกันแน่เลย
เพื่อนคนที่2 : แน่นอนค่ะ ตัวติดกันตลอดเลย
นักเขียน : แล้วรู้จักกันนานที่สุดเลยไหม ในบรรดาเพื่อนทุกคน
เพื่อนคนที่2 : เอ่อ...ก็ไม่นะคะ
นักเขียน : อ้าว ทำไมล่ะ นี่ยังไม่นานที่สุดอีกเหรอ
เพื่อนคนที่2 : ยังมีคนที่รันมันรู้จักนานกว่าหนูอีกค่ะ และน่าจะสนิทกว่าหนูด้วย
นักเขียน : ใคร?
เพื่อนคนที่2 : พีร์ค่ะ พีรณัฐ พวกเขารู้จักกันตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ ตั้งแต่เกิดเลยมั้ง ได้ยินว่าพ่อแม่พวกเขาเป็นเพื่อนสนิทกัน บ้านก็อยู่ติดกัน ทั้งสองคนเลยสนิทกันมากค่ะ สอบติดที่เดียวกันด้วย
นักเขียน : สนิทมากกว่าหนูอีกเหรอ
เพื่อนคนที่2 : อาจจะ...มั้งคะ ไม่รู้สิคะ เราสนิทกันคนละแบบน่ะค่ะ หนูกับรันสนิทกันแบบเพื่อนสนิท ส่วนรันกับพีร์เขา เหมือน...ไม่รู้สิคะ แหะ ๆ
นักเขียน : รู้จักรันกับพีร์ไหม?
เพื่อนคนที่3 : ครับ เพื่อนผมเอง
นักเขียน : เป็นเพื่อนทั้งสองคนเหรอ
เพื่อนคนที่3 : เปล่าครับ ผมเป็นเพื่อนพีร์ เราสนิทกัน แต่พีร์มันสนิทกับรัน ผมเลยรู้จักเธอด้วย อีกอย่างเราอยู่ห้องเดียวกันครับ
นักเขียน : แสดงว่าทั้งสองคนไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน?
เพื่อนคนที่3 : ครับ พวกเขาบ้านอยู่ติดกัน มาโรงเรียนด้วยกัน กลับบ้านด้วยกัน แต่เวลาอยู่ที่โรงเรียน จะอยู่คนละกลุ่มเพื่อนกันครับ พีร์มันก็อยู่กับพวกผม ส่วนรันเธอก็ไปอยู่กับเพื่อนเธอ
นักเขียน : แล้วเพื่อนเราเขามีแฟนหรือยัง?
เพื่อนคนที่3 : พีร์มันน่ะเหรอครับ ฮ่า ๆ ๆ ยังหรอกครับ แต่มันมีคนที่แอบชอบอยู่นะ อยู่ใกล้ ๆ ตัวมันนี่แหละครับ
นักเขียน : ใคร? รันเหรอ?
เพื่อนคนที่3 : ก็...ตามนั้นแหละครับ แต่ ชู่ว์ ห้ามไปบอกใครนะครับ มีคนรู้เรื่องนี้ไม่เยอะเท่าไหร่
นักเขียน : แล้วรันชอบเขาไหม?
เพื่อนคนที่3 : เหอะ ถ้าชอบ ไอ้พีร์มันจะได้แค่แอบชอบเหรอครับ รันไม่ได้ชอบมันหรอกครับ เธอมีคนที่ชอบอยู่แล้ว
นักเขียน : ใคร?
เพื่อนคนที่3 : ไม่บอกครับ พี่ไปถามคนอื่นเถอะ ฮ่า ๆ พูดแล้วก็เจ็บแทนเพื่อนเลย
นักเขียน : รู้จักธามไหม
เพื่อนคนที่4 : ธาม? หัวหน้าห้อง 6/1 ไงครับ ห้องผมเอง เป็นประธานนักเรียนตอนม. 5 ด้วย ทำไมครับ
นักเขียน : ได้ข่าวว่าไม่ถูกกัน
เพื่อนคนที่4 : ก็นิดนึงครับ แต่คนที่ไม่ถูกด้วย ไม่ใช่ผมหรอกครับ เพื่อนผมน่ะ ไอ้พีร์มัน
นักเขียน : ทำไมล่ะ
เพื่อนคนที่4 : ก็ศัตรูหัวใจไงครับ รู้จักรันไหมครับ ผู้หญิงที่สวย ๆ และน่ารัก ๆ คนนั้นน่ะ
นักเขียน : รู้จัก
เพื่อนคนที่4 : ครับคนนั้นแหละ ที่ทำให้ทั้งสองคนเขาไม่ถูกกัน ผมไม่รู้ว่าไอ้ธามมันคิดยังไง แต่ไอ้พีร์ไม่ชอบมันแล้วแน่ ๆ
นักเขียน : รุนแรงกันจัง
เพื่อนคนที่4 : ก็แน่สิครับ ก็ไอ้พีร์มันชอบรัน แต่รันดันไปชอบไอ้ธามมันนี่ครับ ไม่แปลกที่เพื่อนผมจะไม่ชอบมัน แต่พวกเขาก็ไม่เคยมีปัญหากันนะครับ ก็แค่ไม่ชอบขี้หน้ากันเฉย ๆ
นักเขียน : แล้วธามชอบรันไหม
เพื่อนคนที่4 : ไม่รู้สิครับ แต่เท่าที่ผมดู ผมว่าไม่นะ..
นักเขียน : เป็นหัวหน้าห้องเหรอเราน่ะ?
ธาม : ครับ
นักเขียน : เป็นมานานหรือยัง
ธาม : ตั้งแต่ ป.1 ยันม. 6 อ่ะครับ 12 ปี
นักเขียน : เก่งจัง
ธาม : ขอบคุณครับ
นักเขียน : แล้วมีที่เรียนหรือยัง
ธาม : ผมสอบติดแล้วครับ
นักเขียน : สอบติดอะไรเอ่ย
ธาม : แพทย์ครับ แพทย์ม.S ใกล้ ๆ นี่เอง
นักเขียน : ว้าว แบบนี้ยิ่งเก่งไปใหญ่เลย เก่ง ๆ แบบนี้มีสาวมาชอบเยอะแน่นอน มีแฟนหรือยังเราน่ะ
ธาม : ฮ่า ๆ ๆ ๆ โสดสนิทครับ มีคนมาชอบเยอะก็จริง แต่ผมไม่ค่อยสนเรื่องพวกนั้นหรอกครับ ผมมักจะโฟกัสกับการเรียนมากกว่า
นักเขียน : แสดงว่ายังไม่มีทั้งแฟนแล้วก็คนที่ชอบเลย?
ธาม : ครับ
นักเขียน : แล้วมีคนที่เล้็ง ๆ ไว้บ้างไหม แบบคนนี้น่ารักจัง อะไรแบบนี้
ธาม : ไม่มีครับ
นักเขียน : มุ่งมั่นจังเลยนะ อ้อ ได้ข่าวว่าไม่ถูกกันกับคนที่ชื่อว่า พี่ร์อะไรนี่ จริงไหม?
ธาม : อ๋อ นั่นเหรอครับ ผมว่านั่นคือความคิดเขาคนเดียวมากกว่า ส่วนตัวผมไม่สนอะไรแบบนี้อยู่แล้ว เขาอาจจะไม่ชอบขี้หน้าผม เขม่นใส่ผมบ่อย ๆ แต่ผมไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นหรอกครับ ที่ผมสนใจก็คือเรื่องเรียนและหน้าที่ของผมเท่านั้น
นักเขียน : แล้วรู้ไหมทำไมเขาถึงไม่ชอบเรา
ธาม : ไม่รู้สิครับ แต่ถ้าเอาตามที่ผมคิดนะ คือพีร์เขามีเพื่อนที่สนิทมากคนหนึ่ง ชื่อรันน่ะครับ เราอยู่ห้องเดียวกัน แต่ดูเหมือนรันเธอจะชอบมาคุยเล่นกับผมล่ะมั้งครับ เขาเลยไม่ชอบผม
นักเขียน : แล้วเราชอบรันไหม?
ธาม : เธอก็น่ารักดีนะครับ แต่ผมยังไม่สนใจเรื่องความรักน่ะครับ ผมสนใจเรื่องการเรียนมากกว่า ครับ ตามนั้นเลย
นักเขียน : ได้ข่าวว่าสอบติดแล้ว
รัน : ใช่ค่ะ หนูสอบติดคณะแพทย์ม. S ค่ะ
นักเขียน : เก่งจังเลย อยากเป็นหมอเหรอ
รัน : ค่ะ
นักเขียน : ทำไมล่ะ
รัน : ก็ถ้าไม่เป็นหมอ หนูก็ไม่รู้จะเป็นอะไรแล้วน่ะค่ะ ครอบครัวหนูเป็นหมอหมดเลย หนูก็เลยเรียนหมอไปซะด้วยเลย ฮ่า ๆ เหตุผลตลกใช่ไหมคะ
นักเขียน : ไม่หรอก ดีแล้ว แล้วสอบติดคนเดียวเหรอ มีเพื่อนไปด้วยไหม
รัน : หลายคนค่ะห้องหนูมีติดกันหลายคนเลย หัวหน้าก็ติด พีร์ก็ติด เพื่อนหนูก็ติด ติดหลายคนค่ะ เราติวกันมาหนักมาก เลยสอบติดกันเยอะเลย เข้ามหาลัยไปก็คงเจอแต่เพื่อนหน้าเดิม ๆ นี่แหละ
นักเขียน : พีร์ก็ติดด้วย
รัน : ค่ะ แต่ที่มันติดนี่ไม่ใช่ความตั้งใจของมันนะคะ พีร์เขาตามหนูอ่ะค่ะ เขาสอบตามหนูแล้วก็ติดเฉยเลย เดี๋ยวก็คงได้ไปเรียนด้วยกันอีกแหละค่ะ
นักเขียน : แล้วเขาไม่มีคณะที่อยากเข้าเหรอ?
รัน : ไม่รู้สิคะ เขาเป็นคนง่าย ๆ ค่ะ ไม่มีเป้าหมายชัดเจน แถมทำได้ดีทุกอย่าง อยู่ที่ไหนก็เอาตัวรอดได้ค่ะ เขาเลยตามหนูมาแบบงง ๆ หนูเองก็งงเหมือนกัน
นักเขียน : แล้วเรามีแฟนหรือยัง
รัน : ยังค่ะ
นักเขียน : ทำไมล่ะ สวย ๆ แบบหนูไม่น่าพลาดนะ
รัน : ใช่ไหมคะ หนูก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ตอนนี้ก็ 3 ปีแล้วค่ะ สามปีที่หนูพยายามเข้าหา พยายามแอบจีบ ๆ เขามาตลอด แต่หนูก็ยังโสดมาจนถึงทุกวันนี้ หนูก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าหนูพลาดอะไรตรงไหน
นักเขียน : คนที่ว่านั่นคือใคร? หัวหน้าห้อง?
รัน : อุ้ย! รู้ได้ไงคะ แต่ก็หัวหน้าห้องนั่นแหละค่ะ อ้อ เขาชื่อธามค่ะ แค่ชื่อก็น่ารักแล้วใช่ไหมคะ ตัวจริงเขาน่ารักกว่านี้อีกค่ะ หล่อ สมาร์ท เฉลียวฉลาด มีความรับผิดชอบ มีความเป็นผู้นำ ดีทุกอย่างเลยค่ะ
นักเขียน : ชอบเขามากเลยเหรอ
รัน : มาก ๆ เลยค่ะ ชอบมากเลย ชอบมาสามปีแล้ว
นักเขียน : แล้วเคยสารภาพรักไปหรือยัง
รัน : ยังเลยค่ะ อ๊ะ หรือว่าหนูจะสารภาพวันนี้เลยดีไหมคะ
นักเขียน : เอางั้นเลยเหรอ
รัน : เอาเลยไหมคะ หนูกล้านะ
นักเขียน : ได้ข่าวว่าสนิทกับรันมาก
พีร์ : ครับ
นักเขียน : ทำไมสนิทกันขนาดนั้นล่ะ
พีร์ : ไม่รู้สิครับ จำความได้ก็สนิทกันแล้ว
นักเขียน : ขนาดนั้นเลย
พีร์ : ครับ
นักเขียน : งั้นก็รู้จักกันมา 18 ปีแล้วสิ
พีร์ : ครับ
นักเขียน : นานมากเลยเนอะ
พีร์ : ไม่นานหรอกครับ ยังไม่ถึง 1 ส่วน 4 ของชีวิตเลย
นักเขียน : โห วางแผนจะสนิทกันไปจนถึงอายุ 80 เลยเหรอ
พีร์ : ครับ
นักเขียน : ทำไมล่ะ คนเราต่อให้รู้จักกันดีไหน สนิทกันเท่าไหร่ แต่พอถึงเวลา เดี๋ยวก็ต้องแยกย้ายกันไปเติบโตคนละทิศละทางกันอยู่ดี แน่ใจเหรอว่าจะสนิทกันไปจนถึงตอนอายุขนาดนั้น
พีร์ : ครับ
นักเขียน : ทำไมถึงมั่นใจขนาดนั้นน่ะ
พีร์ : ไม่รู้สิครับ ผมก็แค่คิดภาพที่เราไม่สนิทกันไม่ออกก็แค่นั้นเอง
นักเขียน : ขนาดนั้นเลย แล้วทุกวันนี้สนิทกันแค่ไหนล่ะ
พีร์ : ก็...สนิทกันขนาดที่ว่าผมยกให้เธอเป็นครึ่งชีวิตของผมเลยก็แล้วกันครับ
นักเขียน : แล้วเขายกให้เราเป็นครึ่งชีวิตของเขาไหม
พีร์ : .....
ความคิดเห็นจากนักเรียนคนอื่น ๆ ในโรงเรียน
“พี่เขาเหมือนเป็นแฟนกันเลยค่ะ พี่พีร์ขับรถมอเตอร์ไซค์ส่วนพี่รันก็นั่งซ้อนมา ไปกลับด้วยกันทุกวันเลย ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่เพื่อนนะคะ”
“พี่เขาหน้าตาดีทั้งคู่น่ะค่ะ สนิทกันมากด้วย พวกหนูเลยชอบจิ้น พวกพี่เขากันบ่อย ๆ แต่ความจริงพี่เขาไม่ใช่แฟนกันนะคะ แค่สนิทกันมากเท่านั้นค่ะ”
“พี่เขาสกินชิพกันได้แบบไม่เขินอายเลยค่ะ กอดกัน จับมือกัน จับแก้มกัน จับมือกันได้แบบ...งื้อออมากเลยค่ะ ฟิน”
“พี่พีร์น่ะ ใส่ใจพี่รันมากเลยล่ะค่ะ หนูอาจจะพูดได้ไม่หมด แต่ถ้าพี่มาเห็นด้วยตาตัวเอง พี่จะต้องอิจฉาแน่นอนค่ะ พี่ต้องอยากมีผู้ชายแบบนี้สักคนในชีวิตแน่”
“หนูชอบพี่พีร์มากเลยค่ะ พ่อหนุ่มนักกีฬาของหนู พี่เขาเล่นบอลเก่งค่ะ แล้วพี่รันก็ต้องมารอพี่พีร์เล่นอลทุกเย็นเลย ฟินไหมคะ”
“ใช้กระเป๋าเงินเดียวกันด้วยค่ะ พี่รันแทบไม่ต้องพกอะไรเลย พี่พีร์จ่ายให้ทุกอย่างเลย ชอบมากเลยค่ะ”
“แต่พี่เขาไม่ใช่แฟนกันนะคะ”
**** ลองมาทายกันไหมคะ ว่าไอ้คำที่ว่า 'สักวันฉันจะบอกรักเธอ' มันเป็นความคิดหรือบทของใครกัน ระหว่าง..
พีร์ >>> รัน
รัน >>> พีร์
รัน >>> ธาม
หรือ ธาม >>> พีร์
Guest
