สำหรับ ‘ทานตะวัน’ แล้ว ผู้ชายที่ชื่อ ‘อัคคี’ เป็นรักแรกของเธอ ตั้งแต่สมัยเป็นเพื่อนบ้านกัน จนกระทั่งได้มาเป็นเจ้านายกับลูกน้องกัน
เขาเป็นท่านประธานจอมเฮี๊ยบ ส่วนเธอคือเลขาจอมเปิ่น
รอบกายของเขามีแต่สาวสวยมากมาย แทบไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่เขาจะมองมาที่เธอ
ทว่าในคืนนั้น เธอเมา...เขาก็เมา ต่างคนต่างเมาและก็จบลงที่เตียง
เมื่อรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เธอก็รีบไปจากเขา...ตั้งต้นชีวิตใหม่แม้จะยังลืมรักแรกไม่ได้ แต่เธอก็พยายามเข้มแข็ง
แต่แล้วในครรภ์ของเธอก็มีชีวิตน้อยๆ มาเกิดด้วย เธอไปฝากครรภ์...โชคชะตาได้เล่นตลกกับเธออีกครั้ง เมื่อได้เจอกับเขาที่โรงพยาบาลโดยบังเอิญ
เขาบังคับให้เธอแต่งงานแล้วมาอยู่บ้านหลังใหญ่กับเขา
จุดประสงค์ของเขาคือลูกเท่านั้น
แต่ดูเหมือนแม่สามีจะไม่ต้องการสะใภ้อย่างเธอเอาเสียเลย !!!
/////
“เธอต้องอยู่กับฉันในฐานะแม่ของลูกนะตะวัน” เสียงเข้มเอ่ยเครียดขรึม มือใหญ่จับข้อมือเล็กบีบแน่นจนเธอเจ็บแปลบ
“ฉันไม่เคยเรียกร้องต้องการความรับผิดชอบจากคุณเลยนะคะ”
“อย่าคิดแทนลูกสิ...เธอคิดเหรอว่าลูกจะอยากอยู่ลำบากน่ะ เธอมีปัญญาเลี้ยงลูกให้สุขสบายได้ไหมล่ะ แม้แต่ตัวเธอเองยังไม่มีปัญญาจะเรียนให้จบได้เลย”
คำพูดเชือดเฉือนดูถูกที่เขามีให้ ทำเอาเธอน้ำตาร่วงเผาะ “คุณอยากได้เด็กคนนี้งั้นสินะคะ” เธอชี้ที่ท้องของตัวเอง
“ใช่...”
“ต้องการลูกทั้งๆ ที่เกลียดแม่ของลูกเนี่ยนะ”
“ยังไงเด็กในท้องของเธอก็มีเลือดฉันครึ่งหนึ่งนี่”
“ถ้าฉันเลือกได้ ฉันจะย้อนเวลากลับไป...แล้วขอไม่รู้จักคุณดีกว่า”
ชายหนุ่มแสยะยิ้มหยัน “ฉันก็เหมือนกัน ไม่ได้อยากรู้จักเธอนักหรอก แต่ในเมื่อมันย้อนเวลาไม่ได้ และฉันก็ได้ชื่อว่าเป็นผัวเธอ เป็นพ่อของเด็กในท้องเธอ เธอจะปฏิเสธความจริงข้อนี้ไม่ได้หรอกนะทานตะวัน !