ตั้งแต่เด็ก ผมนั้นหลงใหลในความน่ารักของเด็กผู้หญิง เสื้อผ้า หน้าผม ชอบที่จะเห็นผู้หญิงน่ารักแต่งตัวหลายๆ แบบ แต่เด็กผู้ชายขี้อายอย่างผมจะไปหาผู้หญิงมาจากไหนล่ะ เพราะงั้นก็เลยแต่งหญิงเองมันซะเลย เท่านี้ก็หมดปัญหา
ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่สกิลการแต่งหญิงก็ยิ่งพัฒนา เริ่มถ่ายรูปลงทวิตเตอร์ เริ่มมีผู้สนใจ เริ่มมีผู้ติดตาม เริ่มเสพติด อยากน่ารักยิ่งกว่านี้ อยากน่าหลงใหลมากกว่านี้
ผมใช้เวลาอยู่เป็นปีๆ แอบทำงานอดิเรกแต่งหญิงแบบลับๆ โดยไม่บอกใคร ใช้ความพยายามมากมาย ให้ตัวเองน่ารักขึ้นในทุกๆ วัน
รู้ตัวอีกก็พบว่าตัวเองถล้ำลึกกับการแต่งหญิงจนถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นตัวผมในกระจกตอนที่แต่งหญิงเห็นแล้วมันรู้สึกดี …รู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมา
หลังจากนั้นแหละถลำลึกกว่าเดิมของจริง ...เจลหล่อลื่นและดิลโด้ที่สั่งมาจากอินเทอร์เน็ต …คะ แค่ลองดูนิดหน่อยละนะ แค่ลองเองนิดเดียว การที่ผู้ชายจะลองช่วยตัวเองทางทวารหนักมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร…ใช่ไหม! ไม่แปลกนี่!
“เฮ้ย! ไอซ์! ว่างป้ะ เล่นเกมกัน ซื้อขนมมาให้ละ----เฮ้ย…!”
“อ๊ะ…!”
ลืมล็อกห้อง ไม่สิ...แล้วไหงไอ้บ้านี่มันถึงได้เข้ามาห้องอื่นตอนเที่ยงคืนแบบนี้วะ
ต่างฝ่ายต่างมองตา พูดอะไรไม่ออก ความเงียบงันทำให้เสียงสั่นของไวเบรเตอร์ดังระงม จนได้ยินเสียงอย่างชัดเจน
“---ถ้าไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องนี้ละก็ทำตามที่บอกซะ”
แล้วไหงมันถึงมาลงเอยแบบนี้ได้เนี่ย!
++++
ขอบคุณทุกท่านที่สนใจเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ของหมีกันนะคะ
ไม่รู้ว่าคนอ่านจะถูกใจเรื่องราวและสไตล์วิธีเล่าแบบนี้ไหม เพราะหมีคือนักเขียนผู้ชื่นชอบสาวดุ้นยิ่งกว่าข้าว 3 มื้อ
ถ้าชอบหรือถูกใจก็ช่วยแสดงคอมเม้นความคิดเห็นให้หน่อยน้า~
+++
คุมะคุมะยาโอย
Guest
