[เรื่องนี้แต่งจบแล้วค่ะ]
“หน้าผากนี้พี่ก็เคยประทับตราไว้ ก่อนที่พี่จะกลับ” ว่าแล้วก็ทรงฝังจูบลงบนหน้าผากมลอย่างนุ่มนวล
“ฝ่าบาท….” มธุราเรียกคนบนร่างอย่างรัญจวนใจ รู้สึกว่ายิ่งถูกสัมผัสกายสาวมากเท่าไหร่เธอก็ยิ่งรู้สึกตื่นตัวมากขึ้นเท่านั้น
“มือนุ่มทั้งสองข้างนี้พี่ก็เคยสัมผัส และจุมพิตอยู่ทุกวัน” ตรัสเสร็จก็ยกมือเล็กขึ้นมาจูบที่หลังมือทั้งสองข้างและไล้ริมฝีโอษฐ์ไปตามลำแขนขาวจนเธอสยิวซ่านไปหมดทั้งตัว
“อือ….” หญิงสาวครางแผ่ว ขนกายลุกชันเมื่อถูกปลุกเร้าแบบวาบหวามปนเร่าร้อนจากโอษฐ์หยัก
“เท้าเล็กนี้พี่ก็เคยลงตราประทับ ครั้งที่เจ้านอนหลับปุ๋ยไม่รู้เรื่อง” ว่าแล้วก็เลื่อนองค์ลง สัมผัสเท้านุ่มนั้นอย่างแผ่วเบา
“อย่าเพคะ!” มธุรารีบดีดตัวลุกขึ้นและหดเท้ากลับ เพราะกลัวว่าทรงจะเล่นพิลึกมาจุมพิตส่วนต่ำสุดของเธอเข้า
---------------------------------------------------------------------------------
ความรักของเชื้อเจ้าต่างเมือง กับสามัญชนธรรมดา
เรื่องจะออกแนวเบาๆหวานๆเคล้าน้ำตาไปในตัว
ยังไงก็ฝากเรื่องนี้อีกสักเรื่อง ให้อยู่ในดวงใจของนักอ่านทุกคนด้วยนะคะ
ติดตามนิยาย ละุมุนรัก....รสขนมหวานอีกช่องทางได้ที่
https://www.readawrite.com/a/3fbe97298a8772cf448921c65b7622ba
พูดคุย สอบถาม ติ-ชม กับไรท์เตอร์อีกช่องทางได้ที่
https://www.facebook.com/pages/SunnYMooN/207200346074476
หรือ
อ่านแล้ว รู้สึกอย่างไร ช่วยเม้นท์ ติ-ชม บอกไรท์เตอร์หัดแต่งคนนี้ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ ^/\^
Guest
