เรือนไพร่

ผู้หญิงกระไร จะทำรุนแรงหน่อยก็ร้องเจ็บ จะเปลี่ยนท่าคราใดก็กระมิดกระเมี้ยน ขอให้อมก็บอกน้องทำมิได้มันไม่งาม มีอารมณ์แทนที่จะส่งเสียงครางให้รื่นหูสักหน่อย กลับเงียบกริบวังเวงราวเกรงดอกพิกุลจะร่วง เพราะเช่นนี้เขาจึงได้คอยหาเศษหาเลยกับบ่าวในเรือนอย่างไรเล่า

..............................................

"ว้าย! ไอ้แดง เอ็งจะทำอะไรวะ"

"ข้ามาอาบน้ำไง ถามได้"

"แล้วเอ็งมากดข้าหาสวรรค์วิมารรึ ปล่อยข้านะ ข้าจะกลับเรือน"

"ไม่เอาน่าอีอิ่ม อาบน้ำกับข้าก่อน เสร็จแล้วค่อยกลับเรือนพร้อมกัน มืดค่ำเช่นนี้ เอ็งมิกลัวงูเงี้ยวเกี้ยวเอารึ"

"ไม่กลัวโว้ย ปล่อยเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นข้าจะฟ้องคุณหนู เอ็งได้หัวขาดเป็นแน่" อิ่มขู่พร้อมกับสะบัดตัวเพื่อให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดของไอ้แดง แต่มันตัวใหญ่แรงเยอะ ไพร่สาวจึงไม่อาจต้านทานแรงมันได้ จนกระทั่งทั้งคู่พลาดตกลงไปในน้ำ

ตูมม!

"ไอ้แดง ไอ้คนจัญไร พ่อแม่ไม่สั่งสอน มึงถอยไปจากกูเดี๋ยวนี้ ไอ้หน้าด้าน"

"ถอยให้โง่สิ ของดีๆ อยู่ตรงหน้า กูคงถอยไม่ลงแล้วอีอิ่ม"

ฝากผลงานอีกเรื่องของพลอยคิราด้วยนะคะ ขอบคุณสำหรับการติดตามกันมาโดยตลอดค่าา