ทศ ภูวเดช ปิติโอภาส อายุ 40 ปี ชอบเลี้ยงเด็กประจำ บางคนก็ผูกปิ่นโตนานเป็นหลายเดือน บางคนเด็กดีนานเป็นปี บางคนถูกใจซื้อบ้านซื้อรถให้ใช้ ชอบทำธุรกิจสีเทา พวกเปิดผับบาร์ ทั้งที่บ้านมีห้างสรรพสินค้าใหญ่โต แต่เขาไม่ชอบได้แต่กินเงินปันผล ส่วนธุรกิจพี่ชายทั้งสองเป็นฝ่ายดูแลกิจการ
มะปราง ณิชาภา จุลพัฒน์ อายุ 19 ปี เรียนปี 1 บ้านยากจน แต่โชคดีได้ทุนเรียน เธอทำงานทุกอย่าง หลังเลิกเรียน แต่รุ่นพี่แนะนำให้ไปทำงานที่ผับได้เงินดี เดี๋ยวจะฝากแฟนที่เป็นผู้จัดการให้
ปัง ปัง ปัง
“มีใครอยู่ไหมครับ”
มะปรางถึงกับสะดุ้ง เนื้อตัวสั่นไปหมด ตั้งแต่ทำงานที่นี่ได้เกือบเดือนไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย เธอพยายามมองหาอุปกรณ์ในห้องน้ำเอาไว้สู้กับคนข้างนอก ที่เธอจำเสียงเขาได้ดี เขาคือป๋าทศที่ได้ยินพี่เด็กเสิร์ฟเรียกขานชื่อของเขา
“อย่าเข้ามานะไอ้คนอุบาทว์!”
เขาถึงกับยิ้มมุมปากอย่างคนเจ้าเล่ห์ ท่าทางของเขาไม่กลัวหญิงสาวตัวเล็กบอบบางตรงหน้าด้วยซ้ำไปกับเป็นเธอที่ยืนจับด้ามไม้ดูดส้วมเอาไว้แน่น มือไม้นี่สั่นไปหมด
“บอกว่าอย่าเข้ามาไงไอ้คนชั่ว!” นี่เขาได้ยินเด็กนี่ด่าเขาเป็นครั้งที่สองแล้วนะ ชายหนุ่มกัดฟันกรอด ตาแดงก่ำ ถ้าได้ยินเป็นครั้งที่สามเด็กนี่ได้เจอดีแน่ ๆ ไม่รู้เลยหรือไงว่าเขาเป็นใคร ถึงได้กล้าพูดจาไม่สุขภาพกับป๋าทศแบบนี้
สายตาของเขายังมองเรือนร่างของกระต่ายตัวน้อยที่บัดนี้เปลี่ยนเป็นชุดทำงานเกาะอกสีแดง แถมบนหัวของเธอยังมีที่คาดผมกระต่ายน้อยเหมาะกับเธอเสียจริง ๆ ยัยกระต่ายตื่นตูม นี่ขนาดเขายังไม่ได้ทำอะไรนะ เนื้อตัวของเธอยังสั่นเทาได้มากมายเสียขนาดนี้ เขาอยากจะลองกระแทกเด็กน้อยตรงหน้าเสียแล้วสิ
เขาแกล้งขยับตัวเดินเข้าไปใกล้ ๆ เธออีกนิด เดาไม่ผิดเธอไม่กล้าจะตีเขาหรอก เพียงถือมาขู่เท่านั้น ทว่าปากดันดีฉิบหาย จนเขาจะอดใจไม่ไหวแล้ว
“นี่! ไอ้คนบ้ากามหยุดเดี๋ยวนี้นะ...” ไม้ดูดส้วมของเธอล่องลอยหายออกจากมือบางของเธอไปในพริบตาและร่างบางน่าทะนุถนอมของมะปรางก็ได้มาอยู่ในอ้อมกอดของเขาเรียบร้อย ตัวของเธอนุ่มนิ่มเสียจริงอาการโกรธที่โดนมะปรางด่าก่อนหน้าหายไปทันที
“ปล่อยนะไอ้คนชั่ว ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!” มะปรางพยายามต่อสู้ดิ้นรนแต่เหมือนยิ่งออกแรงก็ยิ่งอยู่ในอ้อมกอดของเขามากขึ้นไปอีก แน่นเสียจนเธอหายใจแทบไม่ออก
“ปากดีนักนะคนสวย ปากดีแบบนี้น่าโดนกระแทกฉิบหาย”
“ไอ้บ้า ไอ้คนแก่บ้า ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ” มือทั้งสองข้างของเธอก็ทุบหน้าอกและทุบแผ่นหลังของเขาเต็มที่ เรี่ยวแรงที่มีมากเท่าไรใส่หมดไม่ยั้ง
“แล้วจะรู้ว่าไอ้คนแก่ คนบ้าคนนี้มันกระแทกแรงขนาดไหนนะนังหนู”
“อ้ายยยย ไอ้บ้าปล่อย” มะปรางกรีดร้องเสียงดังที่เขาเอาหน้าที่มีหนวดเครามากมายมาโดนซอกคอขาว ๆ ของเธอ มะปรางรู้สึกรังเกียจสัมผัสของเขาเหลือเกินมันช่างขยะแขยงมากมาย เธอเลยทุบเขาอีกครั้งให้เต็มที่แต่เหมือนเธอยิ่งทุบเขา ป๋าทศคนบ้ากามก็ยิ่งรุกหนักมากขึ้น คลอเคลียลงมาที่เนินเต้าแสนสวยแถมกลิ่นตัวของเธอช่างหอมหวานเสียด้วย
“โอ๊ย!” ป๋าทศร้องลั่นออกมาด้วยความเจ็บปวด ผมของเขาที่จัดเข้าไปเป็นทรง บัดนี้ถูกเด็กเสิร์ฟหน้าใหม่ดึงผมของเขากระชากออกจากเนินนมของเธออย่างแรง พร้อมกับผลักร่างใหญ่โต เขาถึงกับเซนิดหน่อย
“สมน้ำหน้า” มะปรางเยาะเย้ยเขาก่อนที่จะรีบปลีกตัวออกทว่าไม่ทันเสียหรอก เขาเหนี่ยวรั้งตัวของเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอดของเขาอีกครั้ง พร้อมกับประกบปากบดขยี้ไปที่ปากชมพูระเรื่อที่แสนปากดีทว่ามันช่างหอมหวานเสียจริง เขาไม่เคยจูบใครแล้วรู้สึกหอมหวานแบบนี้มาก่อนเลย
*******************************
“ป๋าอยากเอาหนู เหมาหนูทั้งคืน ป๋าให้เลยสามแสน” เขาเสนอราคามาอย่างง่าย ทว่าคนตัวเล็กเริ่มกำหมัดแน่น อยากจะต่อยหน้าไอ้ป๋าทศนี่สักสองสามที ทว่าหล่อนก็ต้องเก็บอาการเอาไว้ ทำเสียงอ่อนเสียงหวานอย่างน้อยก็น่าจะรอดออกไปได้บ้าง
“มะปรางไม่ได้ขายตัวนะคะ”
“แต่ป๋าอยากซื้อ หนูมะปรางขายให้ป๋าเถอะ ป๋าอยากเอาหนู” ช่วงล่างของเขาที่มีอะไรโด่ขึ้นมาภายใต้กางเกงมันดันสู้ไปตามแรงกระแทกของป๋าทศที่เอาแต่ใจอยากจะกระแทกเข้ามาในร่องดอกไม้เสียเต็มประดา
“ก็บอกว่าไม่ขายไงไอ้แก่พูดไม่รู้เรื่องเหรอวะ!” มะปรางทนต่อไปไม่ไหว ถึงจะไม่ได้ทำงานที่นี่แล้วก็ช่างหัวมันปะไร ขอให้ได้รอดออกไปแบบไม่เสียตัวก็พอ
“ไม่ขาย งั้นล่อฟรีเสียเลยดีไหม” เขาทำหน้าฮึกเหิมเหมือนจะเอาจริง หน้าตาของเขากำลังจะซุกไซ้แถวซอกคอขาว ๆ เอวของเขาก็กระแทกเข้ามาที่บริเวณร่องดอกไม้ จนมะปรางเองก็รู้สึกสยิวแปลก ๆ
“นี่...อย่านะป๋าขา” มะปรางรีบดันอกแกร่งทำเสียงหวานอย่างรู้งาน เท่าที่มีประสบการณ์ทำงานด้านนี้มาแรมเดือน