จอมทัพ X มายด์
ทุกครั้งที่เธอมองเขา สายตาของฉันจะมองแค่เธอตลอดไป
“มายด์ แกช่วยยืนนิ่งๆได้ไหม เดี๋ยวครูสมชายก็มาจัดการหรอก” เสียงหวานใสปนเป็นกังวลของเพื่อนสนิทนั้น ไม่ได้ทำให้มายด์หยุดการขยุกขยิกไปมา ดวงตาเรียวสวยแบบฉบับสาวหมวยน่ารัก มองจ้องไปยังจุดที่แถวนักเรียนชายยืนอยู่
แววตาทอประกายระยิบระยับนั้น ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนที่กำลังถูกแอบมองนั้นอยู่ในสถานะไหน ถ้าไม่ใช่คนที่เธอแอบชอบ
มายด์ยังคงยิ้มแฉ่ง แข่งกับแสงแดงร้อนระอุยามเช้า แม้ว่าที่นี่จะได้เข้าแถวเคารพธงชาติกันในโดม แต่แสงแดดก็สาดส่องมาถึงตัวจนได้ โดยเฉพาะกับแถวของน้องม.หนึ่ง อย่างพวกเธอที่อยู่ริมสุดเช่นนี้
ในขณะนั้นเอง มือของเมยที่ยืนอยู่ด้านหลังก็ยื่นเข้ามาสะกิด ทว่าคนที่กำลังถูกความรักครอบครองนั้น ก็หาได้ใส่ใจไม่
“เมยแกอย่ามาสะกิดได้ไหม”
เมยยิ่งแสดงสีหน้าลำบากใจมากกว่าเดิม “ไม่ได้…มายด์ ครูสมชายมาแล้ว แกหยุดเถ…” คำว่าเถอะยังไม่ทันได้พูดออกไป ร่างสันทัดของครูสมชายครูฝ่ายปกครองที่ทั้งดุทั้งโหดและเคร่งกฎระเบียบเป็นที่สุด ก็เดินมาหยุดอยู่ที่พวกเธอทั้งคู่ สายตานิ่งคมของครูฝ่ายปกครองจ้องเขม็งที่สาวน้อยทั้งสอง
เมยกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก พร้อมๆกับค่อยๆดึงมือที่ยื่นออกไป กลับมากุมไว้ตรงหน้าพลางก้มหน้าก้มตาด้วยความสำนึกผิด ต่างกับสาวน้อยอีกคนที่ยังคงไม่รู้เรื่องรู้ราว ขาทั้งสองขาเขย่งไปมาไม่หยุด
“เมยแกเลิกสะกิดฉันได้แล้ว รู้แล้วๆว่าครูมาน่ะ อีกแป๊บนึง” เสียงนั้นดังขึ้นเบาๆ เมื่อรู้สึกว่ายังคงถูกสะกิดที่ตำแหน่งเดิมไม่หยุดหย่อน
เจ้าของชื่อที่ถูกเรียกยังคงกลืนน้ำลายเหนียวหนืด พลางคิดในใจอย่างเศร้าสร้อย ‘มายด์นะมายด์ แกรู้ตัวไหมว่าตอนนี้หายนะมาเยือนเราแล้ว’
“พรลภัส เมลดาตามครูมาเดี๋ยวนี้!”
เจ้าของชื่อทั้งสองต่างสะดุ้งเฮือก พร้อมกับหันไปมองที่ต้นเสียงทันที พรลภัสหรือมายด์นั้นทำตาปริบๆ พร้อมกับคำที่ผุดขึ้นในสมอง ซวยแล้วมายด์ นอกจากจะถูกหักคะแนนจากครูยังอายสายตาเพื่อนๆที่มองมาด้วย ที่สำคัญสายตาของเขาก็มองมาเช่นกัน
ฮืออออ
เธอไม่ได้ต้องการให้เขามองมาที่เธอด้วยเหตุผลแบบนี้ แง
..........................................................
สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้วันดีได้ฤกษ์เปิดตัว จอมทัพและมายด์กันแล้ว
สำหรับเรื่องนี้เป็นเรื่องต่อของ มินทร์และเมยนะคะ ใครที่ยังไม่ได้อ่านเรื่องนั้น ก็สามารถอ่านเรื่องนี้ก่อนได้เหมือนกันค่ะ❤😊
Guest
