สามีของข้า เลวที่หนึ่ง

ครอบครัว... 

คำๆนี้สำหรับสตรีอย่าง 'จ้าวจูเอ๋อร์' สำคัญเป็นที่หนึ่ง 

หญิงผู้น่าสงสารที่ถูกโชคชะตากลั่นแกล้งให้พบรักกับสามีอย่าง 'มู่เสวียน' 

พ่อของลูกที่ไม่เอาไหน มักมาก เลวทรามอย่างถึงที่สุดผู้นี้! 

เกิดเป็นหญิงต้องเชื่อฟังสามี... 

เกิดเป็นหญิงต้องอดทน... 

เกิดเป็นหญิงไม่ควรมีปากมีเสียง... 

"อา...อย่างนี้สิเสี่ยวหลาน ข้าชอบยิ่งนัก..." 

เสียงโต๊ะไม้ไถลตามแรงกระแทกของชาย ที่กำลังร่วมรักกับภรรยาอย่างหนักหน่วงรุนแรงอยู่ภายในครัว ลำคอระหงถูกจับกดลงกับพื้นไม้ เรือนกายเล็กของจ้าวจูเอ๋อร์ที่สั่นไหวอยู่นี้ เต็มไปด้วยรอยกัดจากความกระสันของบุรุษ น้ำใสจากหางตาคู่งามไหลหยด  

นึกสมเพชตนเอง... 

แต่ก่อนมู่เสวียนรักและทะนุถนอมนางราวกับไข่ในหิน  

บัดนี้กลับกระทำกับนางเช่นสัตว์ป่า 

แม้แต่ชื่อที่กำลังกระเส่าดังในลำคอของสามี ขณะเสพสุขบนร่างกายนาง 

ยังเป็นชื่อของหญิงอื่น 

_____________ 

เป่าเปา...แม่จะอดทนเพื่อรักษาครอบครัวของเราไว้