“กูขอโทษมึงด้วยนะเว้ย”
“เรื่อง?”
ไอ้กิจในขณะยังกุมหน้าท้องนั่งนิ่งบนนั้น พลางเงยหน้าใสๆ ของมันมาชำเลืองมองผมอย่างฝืนๆ
“ก็ที่กูโกรธมึงก่อนหน้านี้ แล้วก็เรื่องเมื่อกี้ที่กูทำให้มึงเจ็บยังไงล่ะ”
“ไม่เป็นไรผมเต็มใจ ถ้าจะโกรธก็คงเป็นเรื่องผลงานพี่เมื่อกี้นั่นแหละ เล่นเอาน้ำเต็มท้องผมเลยให้ตายสิ”
ไอ้กิจบ่นเสียงอ่อยๆ พลางคว้าหมับที่ไอ้จ้อนห้อยโตงเตงของผมแล้วใช้นิ้วเขี่ยหัวเล่นเบาๆ จนมันผงาดขึ้นอีกคราเอาซะผมปวดหนึบ
“มันแข็งอีกแล้วนะ มึงต้องรับผิดชอบ”
ผมเอ่ยกับไอ้กิจ ก่อนที่จะแอ่นเอวไปจนควยแทบแตะหน้าขาวเนียนของมัน
“พี่จะเอาอีกเหรอ มันยังระบมอยู่เลยนาไม่น่าไหว”
ไอ้กิจบอกปัดพร้อมปล่อยท่อนเอ็นผมให้เป็นอิสระ ก่อนจะกดชักโครกแล้วลุกขึ้นไปหยิบขันตักน้ำมาราดตัวเสียงดังซ่าๆ ปล่อยไอ้จ้อนใจสู้ของผมค้างเติ่งอยู่อย่างช่วยไม่ได้ ซึ่งผมไม่ยอมหรอกครับอารมณ์ตอนนี้มันพลุ่งพล่านแทบอยากจะจับไอ้กิจมากลืนทั้งตัว ทันใดนั้นผมพลันวาดวงแขนโอบกอดมันจากด้านหลัง ในขณะมันกำลังถูสบู่ พลางเอาท่อนเอ็นกดลงไปใต้หว่างขาของมันแล้วถูไถอยู่อย่างนั้น
“พี่เอก...ยะ...อย่า”
ไอ้กิจละล่ำละลักพูดปรามผมพลางเอาศอกถองเบาๆ เพื่อเป็นการเตือน แต่ยิ่งห้ามก็ดูเหมือนผมยิ่งได้ใจ พลันกระชับวงแขนกอดรัดมันแน่นขึ้นกว่าเดิม
“กูชักจะติดใจมึงเสียแล้วสิ กูอยากจะกินมึงทั้งตัวเลย”
........................................................................................................................................
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณรี้ดทุกท่านจากใจด้วยนะครับ สำหรับทุกท่านที่เข้ามาติดตามอ่าน เผลออ่าน หรือแม้แต่แอบอ่าน
ซึ่งนิยายเรื่องนี้จะเปิดให้อ่านฟรีจนถึงวันที่ 1 มกราคม 2565 ก่อนจะทำการติดเหรียญ พร้อมจัดทำ E-Book (แง้มว่ามีตอนพิเศษเพิ่มเข้ามาด้วย ถ้าชอบก็ฝากรอติดตามกันได้จ้า)
https://www.facebook.com/Nuthmanopwriter/
Guest
