อาทิตย์ ทินธณากร อายุ 31 ปี
เป็นบุตรชายคนที่สองของตระกูลทินธณากร ตระกูลที่มีพ่อเป็นใหญ่ (มาเฟียของลูก) ผู้ชายในตระกูลนี้ ทั้ง อึด ถึก ทน ที่สำคัญฝากชีิวตไว้ได้แน่นอน เขาเป็น CEO ของบริษัทซึ่งเป็นอีกหนึ่งธุรกิจของตระกูล เคร่งขรึม พูดน้อย ต่อยหนัก ชอบใช้ภาษากายมากกว่า คำพูด
เพลินทิวา ศิวกร อายุ 20 ปี
เธอเป็นถึงคุณหนูตระกูลใหญ่ แต่ดันไม่ถูกโฉลกกับเพื่อนรักของพี่ เป็นคนช่างวางแผนและเจ้าคิดเจ้าแค้น แต่ลึกๆ เป็นผู้หญิงที่น่ารักน่าเอ็นดูคนหนึ่งทีเดียว
Sample
เมื่อคู่กัดดันมีซัมติงกันเพราะความเมาในคืนที่จัดงานเลี้ยงวันเกิดของ CEO หนุ่มรูปงามอย่างอาทิตย์ ทินธณากร แผนการที่เพลินทิวาจะจับคู่ให้ผู้ชายเย่อหยิ่ง จองหอง อย่างเขากับเพื่อนรักของเธอล่มไม่เป็นท่า หนำซ้ำคนที่อยู่ใต้ร่างเขาคือเธอ งานนี้เพลินทิวารีบแจ้นมาฟ้องประมุขของตระกูลทินธณากรโดยลืมคิดหน้าคิดหลัง
********
“พี่ปุณคะ พี่อาร์ทข่มขืนเพลินค่ะ แต่พี่อาร์ทปฏิเสธแล้วบอกว่าเพลินสมยอม แบบนี้ใช้ได้ที่ไหนกันคะ”
เพลินทิวาหันไปมองอาทิตย์ตาเขียวปั๊ดน้ำตายังรินไหล อริศราต้องเข้าไปกอดน้องเพื่อปลอบโยน
“ไอ้อาร์ท” ปุณกันต์เรียกน้องชายเท่านั้น อาทิตย์ก็ชิงเอ่ยขึ้นมาก่อน
“ผมจะแต่งงานกับเพลินทิวา”
“ห๊า!!!” ทว่า... ฝ่ายหญิงกลับตกใจหน้าซีดเผือดผละจากอ้อมอกของอริศราในทันที “เราจะแต่งงานกันได้ยังไง เพลินกับพี่อาร์ทไม่ได้รักกันนี่”
“ก็เพลินบอกเองนี่ ว่าพี่ข่มขืนเพลิน”
“ตะ... แต่... แต่ว่า...” เฮ้ย! มันไม่ใช่อย่างที่คิดไว้นี่นา ถึงเขาจะหล่อลากไส้แต่เธอก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องแต่งงานกับเขา
*****
“ใช่ ถ้าพี่รังเกียจเพลินพี่จะขับรถชนท้ายไอ้เวรนั่นเพื่อช่วยเพลินทำไม พี่จะตามเพลินไปทำไมถ้าพี่ไม่รัก” อาทิตย์ชะงักเมื่อเผลอหลุดคำว่า ‘รัก’ ออกจากปาก “เอาเป็นว่าพี่ต้องการแต่งงานกับเพลิน พี่ต้องการรับผิดชอบเพลินและพี่ก็เสียใจที่ทำให้เพลินเจ็บ”
“พี่อาร์ทพูดใหม่อีกทีสิคะ”
เพลินทิวาคิดว่าตัวเองหูฝาดที่ได้ยินคำว่ารักออกมาจากปากเขา เธอจึงขอให้เขาพูดซ้ำ และอาทิตย์ก็มีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมา แม้จะไม่มากแต่เธอก็มองเห็น
“ถ้านึกอยากพูดอะไรแล้วก็พูดโดยไม่ทันคิดให้ดีก่อน ทีหลังก็อย่าพูดเลยค่ะ”
หญิงสาวผลักอกกว้างด้วยความเสียใจ อาทิตย์ไม่ยอมแพ้เขายังกักเธอไว้ใต้ร่าง ดูเหมือนว่าคำพูดจะใช้ไม่ได้ผล ต้องการกระทำถึงจะเข้าใจ อาทิตย์จึงกดจูบที่เรียวปากอิ่ม เพลินทิวาเม้มปากแน่นเป็นเส้นตรงไม่ยอมให้ปลายลิ้นซอกซอนเข้าหาความหวานจากอุ้งปากเธอได้
“ไม่เอาน่า พี่ก็บอกไปแล้วไง”
“แต่เพลิน...” คำว่า ‘ได้ยินไม่ชัด’ ถูกกลืนลงคอเมื่อเรียวลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาเกี่ยวตวัดกับลิ้นนุ่ม ดูดกลืนความหวานหอมอย่างยั่วเย้า ฝ่ามือประคองเต้าทรวงอวบอิ่มบีบนวดเรียกเสียงครวญครางแผ่วเบาจากปากอิ่ม เขาหลอกล่อเธออย่างเหนือชั้น เมื่ออิ่มเอมกับปากนุ่มหวานแล้วก็ผละห่างให้เธอทุรนทุรายเพราะไฟปรารถนา
สงวนลิขสิทธิ์ตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537