แสงเหนือ ถูกพ่อปลุกฝังมาตั้งแต่เด็กว่าวัลลภเป็นเพื่อนที่เลวมาก ทั้งข่มขืนและลักพาตัวแม่ของเขาไป เมื่อเขาโตขึ้นก็ให้แก้แค้นแทนด้วย
แพรพรรณและแพรพายจึงตกเป็นเหยื่อความแค้นของเขา
แพรพาย เธอเป็นลูกสาวคนเล็กของวัลลภ เป็นเป้าหมายของ แสงเหนือ เธอถูกเขาทำร้ายครั้งแล้วครั้งเล่าก็ไม่ปริปากบ่น แต่สิ่งที่เขาทำกับครอบครัวและพี่สาวของเธอ คือสิ่งที่เกินกว่าที่เธอจะให้อภัยได้
“เรื่องในวันนี้อย่าบอกใครเด็ดขาดและอย่าถามหาความรับผิดชอบใดๆจากพี่ เพราะมันแค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเพราะเธอร่านเอง พี่ก็แค่ช่วยดับความร่านให้เธอเท่านั้น จำไว้ด้วยนะแพรพาย”
คำพูดของเขาทำให้เธอรู้สึกหน้าชา เสียใจมากที่เสียสาวในวันเกิดครบสิบห้าปีของเธอ แม้จะเป็นการเสียสาวให้คนที่เธอรักก็ตาม
“พายยอมรับว่าพายรักยังรักพี่เหนือ แต่สิ่งที่พี่เขาทำกับพี่พรรณและครอบครัวเรา มันยากเกินกว่าที่พายจะให้อภัยได้ค่ะแม่”
“ถ้ายังรักก็ให้โอกาสพี่เขาได้พิสูจน์ตัวเองสิลูก”
“พายก็ให้อภัยให้โอกาสเหนือได้แล้วนะ เขายอมตายแทนพายได้ นั่นสดงว่าเขารักพายจริง และเรื่องราวร้ายๆต่างๆที่เกิดขึ้นล้วนแล้วแต่เป็นอดีตไปแล้ว และมันคงมาจากเวรกรรมแต่เก่าก่อน พายควรอยู่กับปัจจุบันอย่างมีความสุข”