สามีจอมทารุณ
มนัชชนก
แพรรำไพ ถูกพ่อบังเกิดเกล้าขายเธอให้กับชายแก่คราพ่อ ตั้งแต่อายุสิบสอง เขาเลี้ยงเธอให้เติบโตขึ้นมาเป็นเมียของเขาอีกคน แพรรำไพเฝ้ารอวันที่จะได้ออกไปจากโลกที่แสนอำมหิตของ พ่อเลี้ยงอาชา เขาทั้งใจร้าย ปากร้าย และรังแกเธอสารพัด
จนเมื่อแพรรำไพอายุยี่สิบปี พ่อเลี้ยงอาชาก็จับเธอทำเมีย เขาทำกับเธอเหมือนเป็นเพียงสุนัขตัวหนึ่ง ที่เขาสวมปลอกคอให้ เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
แพรรำไพก็ดันเป็นสุนัขที่แสนน่ารักและซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ รอคอยให้เจ้าของป้อนความรักความเมตตา ไม่ว่าเจ้าของจะใจร้ายกับเธอแค่ไหนก็ตาม
เมื่อถึงจุดขีดสุดและวันที่เธอแข็งแรงและแกร่งมากพอ ที่จะดิ้นรนและหลุดออกจากปลอกคอที่เขาสวมให้ เมื่อถึงวันนั้นแพรรำไพจะวิ่งหนีไปให้ไกล ไกลเท่าที่จะทำได้โดยไม่มีวันหันหลังกลับมาหาเจ้าของที่ใจร้าย เพื่อหาบ้านใหม่และเจ้าของใหม่ที่ไม่ใจร้ายกับเธออีก...
จดหมายจากนัก(หัด)เขียน
สวัสดีค่ะ 😊 ก่อนอื่นต้องขออภัยเลยเป็นอันดับแรกนะคะ ถ้าหากมีคำผิดเล็ดลอดสายตาของ มนัชชนก ไปได้ และขอฝากผลงานของนักหัดเขียนคนนี้ไว้อีกเรื่องด้วยนะคะ
เป็นอีกเรื่องที่ มนัชชนก เขียนขึ้น เป็นเรื่องของแพรรำไพกับพ่อเลี้ยงอาชาจอมทารุณ
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ขอบคุณที่สนับสนุนผลงานของนักหัดเขียนคนนี้มาตลอด มนัชชนก จะพยายามพัฒนาตัวเองและสร้างผลงานออกมาเรื่อยๆนะคะ
เข้ามาเป็นเพื่อนกันได้ที่ Facebook : มนัชชนก นามปากกา นะคะ 😊
เข้ามาติชมให้กำลังใจกันด้วยนะคะ เพื่อเป็นแรงผลักดันให้ มนัชชนก ได้สร้างงานเขียนใหม่ๆออกมา ขอบคุณค่ะ😊
-THANK YOU-
นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งล้วนล้วนนะคะ อาจมีเนื้อหาที่เกินจริงและอาจมีคำพูดที่ไม่เหมาะสม เพื่อสร้างอรรถรสในการอ่านเท่านั้น
โปรดใช้วิจารณญาณ และเสพเนื้อหาอย่างมีสติ ลิขสิทธิ์เป็นของผู้แต่งแต่เพียงผู้เดียว การคัดลอก เผยแพร่ ทำซ้ำหรือดัดแปลงโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต ถือว่าผิดกฎหมายตาม พ.ร.บ ลิขสิทธิ์ 2537 มาตรา 15 27 31 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ