เพราะชีวิตรัก 14 ปีพังลงจากการถูกหักหลัง ในวันที่อายุเหยียบเลขสาม
‘พาพร’ จึงตัดสินใจรับข้อเสนอแต่งงานของ ‘เพื่อน’ ด้วยความจำเป็น
“ห้าแสน ถ้าโสนตกลง เราจะให้พ่อกับแม่ไปบินสู่ขอทันที”
ตอนที่รับสายจากเพื่อน พาพรยังเข้าใจว่าเขาเพียงยั่วเย้าเช่นในอดีต
ทว่าเพียงเปิดปากสนทนา ยังไม่ทันถามไถ่สิ่งใด ผู้ชายคนนั้นก็โพล่งจำนวนสินสอดออกมาทันที
“เราพอมีเงินเก็บเล็กน้อย ถ้าพ่อแม่ของโสนอยากได้เพิ่ม
เดี๋ยวเราขอที่ดินแม่ไปจำนองก่อน มีค่อยไปไถ่มาคืนท่าน”
นั่น… นั่นไม่ใช่ความกังวลของเธอเสียหน่อย!
พาพรอ้าปากพะงาบๆ ทั้งตกใจ ทั้งมึนงง ไม่ทันได้ตอบคำใด
อีกฝ่ายก็ถอนหายใจเอ่ยต่อ
“เราลำบากใจที่ต้องขอให้ช่วย แต่เราไม่มีทางออกอื่นแล้ว แต่งงานกันนะ…”