นิยายเรื่องนี้เป็นรวมเรื่องสั้นแนว PWP รวมเรื่องเล่าจากคนรอบตอบมาดัดแปลงปรุงแต่งขึ้นในแบบฉบับของนักเขียน
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
1.เหตุเกิดจากความเหงา
2.ขึ้นครู
3.ผีอำ
คำโปรย
เหตุเกิดจากความเหงา
"นี่มึงนึกครึ้มอะไรชวนกูกินเหล้าตอนนี้วะ"
"กูเหงา"
"หืม มึงเนี่ยนะเหงา?"
และคนตรงหน้าก็กลับมาฉีกยิ้มกว้างให้ผม
"อีกอย่างฝนตกพรำๆ บรรยากาศมันได้ชวนให้คิดถึงใครบางคน.."
"ไอ้ใครบางคนของมึงทำไมหวยออกที่กูวะ นี่ดีนะที่กูว่างไม่ได้ออกไปไหน ไม่งั้นมึงได้นั่งก๊งคนเดียวแน่"
"ก็คิดถึงมึงไง"
เหล้าในปากผมแทบพุ่งใส่หน้ามะปรางดีที่เอามืออุดปากตัวเองทัน ถ้าพูดว่าคิดถึงด้วยน้ำเสียงและสายตาปกติผมจะไม่สำลักแบบนี้เลย แต่นี่ทั้งน้ำเสียงออดอ้อนและสายตาหวานเยิ้มที่จ้องมองผมอย่างมีความหมาย มันแตกต่างจากสายตาที่จ้องมองเพื่อนสนิทคนหนึ่ง
"อย่ามองกูด้วยสายตาแบบนั้น"
ครูขึ้น
"เขินทำไม? เมื่อก่อนเราสองคนแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันบ่อย ๆ"
พี่กอล์ฟไม่พูดเปล่าเขายังเป่าลมร้อน ๆ ข้างหู ฉันเบนหน้าหนีขยับกายถอยห่างจนหลังติดผนังกระเบื้องห้องน้ำเย็นเฉียบ
"กะ ก็นั่นมันเมื่อก่อนนี่คะ ตอนนี้เราสองคนโตแล้ว!"
ฉันพูดเสียงตะกุกตะกักยังคงก้มหน้างุด พี่กอล์ฟใช้ปลายนิ้วเชยคางฉันขึ้นมาให้สบตากับเขา จงใจใช้นิ้วหัวแม่มือสัมผัสกับริมฝีปากฉันออกแรงกดปลายเล็บเบา ๆ ลากไล้วนไปมา
"โตขึ้นเยอะจริง ๆ นั่นแหละ"
ดวงตาสีนิลคู่สวยฉายแววซุกซนจ้องมองไม่ลดละ เขาเผยรอยยิ้มร้ายเหมือนกับเมื่อ 5 ปีที่แล้วในค่ำคืนนั้น...
มี E-Book แล้วน้า
Meb : https://bit.ly/3vMvZKO
โปรดอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ ^0^