"น้องไดมอนด์ไปไหนว่ะ แม่งเดี๋ยวไอ้เตชินมาก่อนก็จบกันพอดี"
"จบอะไรของมึง ไอ้เตชินเป็นแฟนน้องไดมอนด์ก็ต้องมารับกลับอยู่แล้ว"
"กูใส่ยาในแก้วเหล้าของไดมอนด์ ป่านนี้ยาคงออกฤทธิ์แล้ว ถ้าแฟนน้องมากูก็อดดิ"
"นี่มึงจะฟันน้องหรอ"
"เออ น่ารักขนาดนั้นขอลองสักทีเถอะไม่รู้ไอ้เตชินทำบุญด้วยอะไรเมียแม่งอย่างน่าฟัด"
...........
...........
"ไอ้แฟรงค์ ไหนว่าเมื่อคืนมึงซื้อเด็กแล้วทำไมมึงปล่อยเขารอเก้อ"
"รอเก้ออะไร น้องมะนาวก็อยู่บนเตียงกูนี่ไง"
"อยู่ห่าอะไร น้องมะนาวกลับไปแล้วเขารอมึงยันตี3"
แล้วที่นอนกับผมนี่ใครว่ะ ก็มายืนเก้ๆกังๆอยู่หน้าผับแล้วดึงผมเข้าไปจูบหน้าตาเฉยก็จัดเลยสิ
...........
...........
"เต!เราเลิกกันเถอะ"
เพราะฉันทำผิดกับเตชิน ผิดจนฉันไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้เพราะฉันเผลอไปมีอะไรกับคนที่ฉันไม่รู้จัก ช่างดูไร้ค่าสิ้นดี แม้แต่ชื่อเขาฉันก็ไม่รู้
"ไดมอนด์พูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่า...เตผิดอะไรทำไมเราต้องเลิกกัน"
"ไดมอนด์ผิดเอง...ฮึก...ไดมอนด์เผลอไปมีอะไรกับใครก็ไม่รู้...ฮึก..ฮือ"
"หมายความว่าไง ไดมอนด์โดนข่มขืนหรอ มันเป็นใครเตจะฆ่ามัน"
"เปล่าแต่...ฮึก...แต่ไดมอนด์ยอมเขาเองยอมโดยที่ไม่รู้ทำไมถึงยอม...ฮึก...ไดมอนด์ห้ามใจตัวเองไม่ได้"
............
...........
...........