ยูนีคคือชื่อของผมครับ ปีนี้ปีสุดท้ายผมก็เรียนจบมัธยมปลายแล้วครับ แต่เพราะโควิทที่เข้ามาแพร่ระบาดรุนแรงในไทยทำให้โรงเรียนสั่งหยุดการไปโรงเรียนเปลี่ยนมาเรียนออนไลน์ ทักทายกันผ่านจอโทรศัพท์ เป็นสังคมก้มหน้าของแท้ อยู่จนจบ1เทอม รัฐบาลเริ่มออกนโยบายให้นักเรียนฉีดวัคซีน เพื่อเปิดโรงเรียนและเปิดประเทศ เรื่องการเมืองทิ้งมันไปเถอะครับผมไม่สนใจมันไปนานแล้ว
หลังฉีดวัคซีนมาผมร่างกายอ่อนเพลียเต็มทนต้องการพักผ่อน เอาละอีกไม่นานก็เปิดโรงเรียนแล้วในที่สุดก็จะได้เจอเพื่อนรักทั้งสองแล้ว
"กูรักมึง"ฟุ๊ค
"กูรักมึง"พัฒน์
"พูดไรของพวกมึง!!! จะตายกลางดงซอมบี้แล้วยังมีหน้ามาบอกรักเชี่ยไรตอนนี้"ยูนีค
แต่ใครเล่าจักรู้ว่าสิ่งใดจักเกิดขึ้นหลังจากนั้น
เปิดนิยายเรื่องใหม่เนื่องจากยังคิดพลอดนิยายเรื่องเก่าไม่ได้เลยบคิดพลอดอื่นไปพลางๆในระหว่างนั้น ไม่ได้คิดทิ้งนิยายนะคะ แล้วก็เรื่องนี้จะรอดูก่อนว่าจะมีคนอ่านมัยถ้ามีจะแต่งถ้าไม่ก็จะลบคะ ช่วยคอมเมนต์ด้วยนะคะ