“อ่ะ.. เจ้าเป็นมนุษย์!... เสียงทุ้มที่หลุดคำรามลั่น
มองเจ้าตัวเล็กด้านหน้า ที่ส่งกลิ่นหอมเย้ายวน
เรือนผมสีน้ำตาล ยาวประบ่าแนบลู่ระไปกับต้นคอขาวๆ
ตัดกับใบหน้าหวานผิวขาวอมชมพู ดวงตากลมโต
สีน้ำตาลสดใสจ้องมองเขาตาใส่แจ๋ว เหมือนโลกใบนี้
สดใสขึ้นมาทันใด ส่งให้ใบหน้าหวานยิ่งหน้ามอง
“คุณเป็นใคร? เสียงหวานเหมือนกระดิ่งใสก้องกังวาน
ดังออกมาจากริมฝีปากอวบอิ่ม ที่เผยออ้าออก
ยามเอื้อนเอ่ย เหมือนจะเชิญชวน ทำเอาร่างสูง
ถึงกับจ้องร่างตรงหน้านิ่ง ไม่ไหวติง
อึก!..กลิ่นฟีโรโมนอ่อนๆ ที่ถูกปล่อยออกมา
จากตัวของร่างเล็ก หอมเหมือนกลิ่นวนิลานุ่มๆ
หอมหวาน จนทำให้แวมไพร์บริสุทธิ์แบบเขา
ถึงกับร้อนลุ่มแทบคุมตัวเองไม่อยู่
อึก ..เจ้าตัวเล็กนี่เป็นโอเมก้า ร่างสูงที่ตกใจ
มองคนในวงแขน อย่างงุนงง เพราะตอนนี้
โลกนี้แทบจะไม่มีโอเมก้าเหลืออยู่แล้ว
“อ่ะ! คุณจะทำอะไร?” ร่างเล็กที่โวยวาย
พยายามดันอกกว้าง เมื่อรับรู้ถึงกลิ่นอัลฟ่ารุนแรง
จนฉุนกึก ของอัลฟ่าเลือดบริสุทธิ์ที่ปล่อยออกมา
ทำเอาร่างเล็กถึงกับวิงเวียนศีรษะ ลมหายใจติดขัด
ขึ้นมา ร่างกายร้อนลุ่มไปทั่วร่างจนมึนเบลอ
เผลอปล่อยกลิ่นฟีโรโมนของตัวเองไปตอบรับ
ดวงตากลมโตหวานฉ่ำ มองร่างสูงตรงหน้า
ที่เปลือยแผงอกขาวเนียน ใบหน้าคมหล่อเหลา
ราวเทพบุตร งดงามเหมือนรูปปั้นมีชีวิต
เหมือนไม่มีอยู่จริงบนโลกใบนี้ ยิ่งกลิ่นอัลฟ่า
ที่แผ่ออกมาจากคนตัวโต เหมือนกลิ่นของแสงอาทิตย์
ยามเช้า ที่ยิ่งสูดดมยิ่งทำให้ร่างกายสดชื่น
ทำเอาร่างเล็กเหมือนต้องมนต์ ลำคอแห้งผาก
เผยอริมฝีปากอวบอิ่ม แลบลิ้นเล็กเลียไปรอบเรียวปาก
อย่างกระหาย
“โลกนี้มีสิ่งที่ลี้ลับ และมหัศจรรย์มากมาย
แต่ใครจะคิดเล่าว่า เรื่องแบบนั้นจะเกิดขึ้นกับตัวเอง
ไนท์ที่สูญเสียมารดาไปกะทันหัน กลับต้องทะลุ
ไปอีกโลกหนึ่งซึ่งเป็นมิติคู่ขนาน
“โลกของแวมไพร์” แล้วเขาจะทำอย่างไร..............”
Guest
