“เบ่งอีกนิดค่ะคุณแม่ เห็นหัวเด็กแล้วค่ะ”
เธอกลั้นหายใจใช้เรี่ยวแรงที่มีทั้งหมดเบ่งคลอดครั้งสุดท้าย แล้วทิ้งตัวลงบนเตียง เจ้าตัวเล็กที่พึ่งออกมาร้องไห้จ้า นันท์นลินได้ยินเสียงของลูกน้อย ถึงกับน้ำตาไหลออกมา
“ยินดีด้วยค่ะ คุณแม่ได้ลูกสาว” คุณหมออุ้มเจ้าตัวเล็กมาให้คนเป็นแม่ดู นันท์นลินยื่นมือไปแตะที่แก้มของลูกสาว
“ลูกแม่”
นันท์นลินมองอดีตสามีในโทรทัศน์ ใบหน้าของเขาเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม บ่งบอกว่าเขามีความสุขกับชีวิตในตอนนี้ อย่างว่าเป็นใครก็มีความสุข เมื่อได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ตัวเองรัก เธอมองอดีตสามีผ่านหน้าจอโทรทัศน์ ในวันที่เธอให้กำเนิดลูกน้อย คือวันที่พ่อของลูกเข้าประตูวิวาห์กับผู้หญิงคนอื่น
"ถึงไม่มีพ่อพวกเราก็อยู่กันได้ ต่อจากนี้แม่จะเป็นพ่อและแม่ของหนูเอง"
ใครชอบนิยายแนวดราม่า เชิญทางนี้จ้า
ฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจรีดทุกคนด้วยนะคะ
Guest
