สาวน้อยอุ้มท้องหนีรัก

โปรยปราย 

“ถอดเสื้อผ้าให้ฉันหน่อยสิ แล้วก็อาบน้ำให้ฉันด้วย”  

“เธอเป็นของขวัญของฉันในค่ำคืนนี้ และเราไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันหลังจากนี้ ขอให้เธอรับรู้เอาไว้ด้วย” เขาประกาศออกมาให้เธอได้รับรู้ ทำให้เธอถึงกับกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ พร้อมด้วยความขมขื่นที่แล่นขึ้นมาเป็นริ้วๆ บ่งบอกว่าเขาก็แค่ต้องการเหมือนผู้ชายคนอื่น แต่ไม่มีอะไรพิเศษ เพราะผู้หญิงที่เขาคิดจะแต่งงานและใช้ชีวิตอยู่ด้วยจริงๆ คือจิรดา ในขณะที่เธอเป็นแค่ผู้หญิงชั่วคืนที่เพื่อนๆ ของเขาซื้อหามาให้เพื่อทำให้เขามีความสุขในค่ำคืนนี้เท่านั้น 

เธอขยับเข้าไปแกะกระดุมเสื้อให้เขา ไม่รู้เป็นเพราะอะไรกันแน่ทำให้เธอกลับมาพบเจอกับเขาในลักษณะนี้ แต่มันช่างไร้ศักดิ์ศรีเป็นที่สุด 

เมขลากดข่มความอับอายทั้งหมดทั้งมวลเอาไว้ให้ลึกสุดใจ ค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อของเขาออกด้วยหัวใจสั่นไหว เธอแทบจะกลั้นใจเสียด้วยซ้ำเมื่อกระดุมแต่ละเม็ดถูกปลดออกจากรังดุม 

ผิวกายเรียบตึงของเขาทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้อง เนื่องด้วยไม่เคยต้องอยู่กับชายใดในลักษณะนี้มาก่อน และยิ่งไม่คาดคิดว่าการทำงานน่าอายเป็นครั้งแรกที่เธอคิดว่ามันจะจบลงหลังจากได้เงินจะเป็นองศา ผู้ชายที่เธอแอบรัก หมดกันซึ่งศักดิ์ศรีและคุณค่าที่เหลือออยู่ 

หญิงสาวเก็บกลืนความขมขืนเอาไว้ให้ลึกสุดใจ คิดถึงใบหน้าของมารดาที่นอนป่วยอยู่บนเตียงก็ทำให้เธอต้องทำหน้าที่นี้ให้ดีที่สุด 

เธอถอดเสื้อของเขาออก แล้วถึงกับหน้าแดงกับอกกว้างและซิกซ์แพ็กที่มันกำลังปรากฏแก่สายตาของเธอ 

“ทำงานนี้กี่ครั้งแล้ว” เขาสนใจด้วยเหรอ นั่นสิเธอช้อนสายตาขึ้นมองเขา ไม่คิดว่าเขาจะถามคำถามแบบนี้ จะบอกว่าทำเป็นครั้งแรกเขาก็คงจะไม่เชื่อ เพราะในสายตาของเขาเธอมันต่ำต้อยด้อยค่าเพียงใด  

เมขลากัดริมฝีปากของตัวเองเอาไว้ด้วยความรู้สึกที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูก เขาจับมือน้อยของเธอไปจับที่ขอบกางเกงและความต้องการของเขาก็คือให้เธอปลดมันลงไปให้หลุดพ้นไปจากสะโพกสอบของเขา 

เขาสัมผัสได้ว่าเธอกำลังมือสั่นระริก แต่เขาก็คิดว่าเธอเสแสร้งแกล้งทำ คงอยากทำให้เขาเห็นว่าไม่เคย หากรับงานนี้แล้วก็คงตัดสินใจมาดีแล้วว่าจะต้องเจอกับผู้ชายสักคน ซึ่งถ้าวันนี้ไม่ใช่เขาก็คงจะเป็นคนอื่น