เรื่องราววุ่นวายของท่านอ๋องเก้ากับพระชายาตัวน้อยที่นางยังไร้เดียงสาเกินไปต่อการร่วมหอระหว่างสามีภรรยากรรมหนักจึงตกใส่ศีรษะของท่านอ๋องผู้ถูกขนานนามว่าเป็น'บรรพตน้ำแข็ง'ที่อยากเข้าหอแทบตายแต่…จำต้องอดขื่นรอไว้กินหวานจนน้ำแข็งแทบเดือด!
หลัวเหม่ยเหยา
…นาง…’ หลัวเหม่ยเหยา’ …สาวน้อยวัย15หนาว
นางเป็นหลานสาวของกั๋วกงผู้แสนจะอาภัพ สิ้นบิดามารดานับแต่วัยเพียง5หนาว เหลือกันเพียงสองพี่น้องก็คือนางกับหลัวเหม่ยฉีและตลอด10หนาวที่ผันผ่านนางพยายามอยู่ในที่ในทางของตนเอง ด้วยความเจียมเนื้อเจียมตัว มิคิดเผยอหน้าไปพบผู้คน
ชีวิตส่วนใหญ่มีเพียงเรือนครัวกับสำนักโอสถ ทว่าคล้ายกับชาติเก่านางคงไปล่วงเกินเทียนตี้บนสวรรค์มาชาตินี้หลัวเหม่ยเหยาจึงต้องชดใช้มิจบสิ้น เพราะเมื่อนางเข้าวัย15หนาวก็ต้องมาสูญเสียพี่สาวฝาแฝดไปอีกคนจบสิ้นญาติชิดใกล้เพียงหนึ่ง หากแต่เพียงนั้นคล้ายท่านเทพชะตาจะยังมิสาสมใจ สาวน้อยวัยเพิ่งพ้นปักปิ่นกลับถูกบีบบังคับให้สมรสกับบุรุษผู้มีดวงตามืดบอดแทนญาติผู้พี่ ถึงจะมีตำแหน่งพระชายา ทว่าก็เป็นเพียงพระชายา ไร้อำนาจ ทุกวันมีหน้าที่ดูแลชายตาบอดอารมณ์ผันแปร อย่างมิอาจหลบลี้...
หานหย่งไท่
…. เขา…’ หานหย่งไท่’ …บุรุษวัย26หนาว
ท่านอ๋องเก้าแห่งแคว้นตงอี๋หนึ่งในเก้าแคว้นของอาณาจักรต้าเหลียงที่ถือกำเนิดจากพระสนมชั้นไฉ่เหริน ด้วยความริษยาของทั้งฮองเฮาและเหล่าพี่น้องต่างมารดา จึงถูกวางแผนสังหารทว่ามิคาดเขากลับดวงแข็งรอดมาได้อย่างหวุดหวิดทว่ากลับต้องกลายเป็นคนไร้ค่าดวงตามืดบอดจากยาพิษ ถึงยังมิถูกปลดจากตำแหน่งอ๋องทว่าฐานะทางการทหารเขากลับถูกเรียกคืนเอาป้ายตราพยัคฆ์คืนกลับไปพร้อมด้วยทหารกว่าเก้าหมื่นคืนกลับไปให้องค์จักรพรรดิจนสิ้น เลยต้องกลายเป็นเพียงท่านอ๋องที่ไร้อำนาจหมดวาสนา เป็นเพียงเสือกระดาษเก่าๆ ไร้ค่าจนแม้แต่คู่หมายก็ยังเมินหน้าหนี มิคิดตกแต่งให้
Guest
