บอสซัน
เหมย
ปัก~ เอกสารถูกวางกระแทกโต๊ะทำงานอย่างแรง พร้อมกับสายตาเกรี้ยวกราดที่มองมาทางฉันอย่างเอาผิด
“นี่เธอทำงานยังไง ห๊ะ!!!” ไอ้บอสโหดตะโกนใส่หน้าฉันอีกแล้ววววว
ที่ต้องพูดว่าอีกแล้ว ก็เพราะว่านี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันโดนตวาดใส่แบบนี้ไงล่ะ
นี่บอสเขาคิดว่าฉันเป็นผู้ชายหรือไง คิดอยากจะตะคอกก็ตะคอกไม่เกรงใจแก้วหูกันบ้างเลย
“ขอโทษค่ะบอส เดี๋ยวจะรีบแก้ไขให้นะคะ” ฉันทำได้แค่ก้มหน้ารับความผิดเพราะฉันก็ผิดจริงๆ
“ไปแก้ไขเดี๋ยวนี้ ฉันให้เวลาเธอไม่เกินสิบหน้านาที ต้องเสร็จ!!” บอสซันเอาหลังพิงเก้าอี้แล้วเอามือขึ้นกอดอกมองหน้าฉัน คิดว่าหล่อมากหรือไง. ชิ!!
“สะ...สิบห้า นาที หรอคะ. ดิฉันว่า”
“ถ้าไม่ได้ ก็ลาออกไปซะ!!”
นี่ไม่ใช่ครั้งอีกหรอกนะที่อิตาบอสพูดทำนองนี้ ถ้าฉันมีที่ไปคงไม่ต้องมาจำใจอยู่กับอิตาบอสบ้าอำนาจ แถมยังโรคจิตแบบนี้หรอก
“…ค่ะ”
ฉันหยิบเอกสารที่วางอยู่บนโต๊ะแล้วเดินออกจากห้อง ไอ้บอสขี้โมโหทันที!! ชีวิตเลขาก็งี้แหละ ผิดก็ด่า ทำดีไม่เคยชม มันน่าน้อยใจนัก!!
คิดแล้วก็อยากจะถูกล็อตเตอรี่สัก100ล้าน แม่จะเอาเงินมาฟาดหน้าเลย เอะอะก็ไล่ออกดีนัก !!
ผู้ชายแบบนี้นะ ถึงจะหล่อแค่ไหนฉันก็ไม่มีวันเอามาเป็นพ่อพันธุ์เด็ดขาด..
❌❌ บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับเนื้อหาในนิยาย นักอ่านที่ไม่ชอบหรือรู้สึกว่าเนื้อเรื่องเริ่มไม่น่าอ่าน ผ่านได้เลยนะคะ
Guest
