*นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม คำหยาบคาย ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ*
Bodyguard...บอดี้การ์ด
บอดี้การ์ด...มีหน้าที่คือคุ้มครองป้องกันนายตัวเอง และมันไม่ควรที่จะเกินเลยไปกว่าคำว่า "หน้าที่และคำสั่ง"
คำว่า รัก มันไม่ควรเกิดขึ้นกับเขาทั้งสองคนที่มีตำแหน่งเป็นเจ้านายและบอดี้การ์ด
จากที่ไม่ยอมให้ใครมาทำหน้าที่ตรงนี้เพราะคิดว่าดูแลตัวเองได้ จนวันหนึ่งก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นมา จนพ่ออันเป็นที่รักยิ่งของตัวเองต้องรีบจ้างบอดี้การ์ดฝีมือดีมาคอยคุ้มครองลูกชายคนเดียวของตน แต่ใครจะคิดว่า...จากคำว่าบอดี้การ์ดจะกลายมาเป็น คนรัก
กันต์ การันต์ เลิศพิพัฒน์ เป็นเพียงแค่บอดี้การ์ดริอาจไปรักเจ้านายผู้สูงส่ง ถ้าวันนั้นไม่ตกปากรับคำว่าจะรับงานนี้เรื่องแบบนี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น เราทั้งคู่ก็คงไม่ต้องมาเจ็บปวดกันแบบนี้ เข้มแข็งมาทั้งชีวิตแต่สุดท้าย...ต้องมาเจ็บเจียนตายเพราะเขาคนเดียว
"เชื่อฟังพี่หน่อยครับ"
"อย่าทำแบบนี้อีก พี่เป็นแค่บอดี้การ์ด"
"จำไว้นะ...อึก ว่าพี่รักเซบ"
เซบ เซบาสเตียน คาวาเลน บอดี้การ์ดจะรักกับเจ้านายไม่ได้เลยหรือไง ใครเป็นคนตั้งกฎข้อนี้ขึ้นมา ช่างไม่ยุติธรรมกับเขาเสียเลย ความรักมันห้ามกันได้ที่ไหนล่ะ ไหนบอกว่าความรักเป็นสิ่งสวยงาม...แต่ทำไมเขาถึง เจ็บปวด ขนาดนี้ล่ะ
"เซบเชื่อฟังอยู่นี่ไง"
"พี่ไม่ใช่บอดี้การ์ด พี่เป็นคนที่เซบรัก"
"พี่กันต์ ฮึก...ไม่เอาแบบนี้"