แนะนำก่อนอ่าน กรุณาไปฟังเพลง " ในวันที่ฝนพร่ำ" และ "แฟนเก่าคนโปรด "จากใจคนแต่งนิยายค่ะ
แนวนี้ไม่มีดราม่าแน่นอนค่ะ ...............
นิยายเรื่องชื่อเรื่อง "Love song" มี 2 part คือ 1. รักนี้คือเธอ The one you love 2.ไอ้มืดแฟนผม My boyfriend dark
ทั้งสองตอนมีเนื้อหาเกี่ยวข้องนะคะ นักอ่านโปรดทำความเข้าใจ...........
..............ไอ้มืดแฟนผม My boyfriend dark ( มังกร&ตุลย์) ...................
" ปล่อยกูก่อน"
"ถ้าปล่อยมึงจะยอมพูดกับกูดีๆใช่ไหมวะ "
"อืม "
ผมสะบัดมือตัวเองออกมาหลังจากถูกปล่อยเป็นอิสระ แม่ง!แดงหมดเลยแรงเยอะฉิบหาย ผมบ่นๆเบาก่อนจะถอยหลังมาหนึ่งก้าวแล้วแหงนหน้ามองคนตรงหน้า อดีคแฟนเก่าที่ตอนนี้เป็นคนโปรดของคนอื่นไปแล้ว
"มีอะไร พูดดีๆนะห้ามโดนตัวน้อง"
"แทนตัวเองว่าน้องแล้ว แสดงว่าหายโกรธกูแล้วดิ"
"ป่าว ลืมตัวเฉยๆ" ผมมองหน้าเขาอีกครั้งโดยใช้สายตากดดันให้เขาพูดสักทีจะมัวมายืนยิ้มอะไรกับคำแทนตัวเองที่ผมพูดไปจริงๆคือมันไม่ได้สำคัญอะไรเราะเขาเองก็เอาไปใช้กับคนอื่นไปแล้ว
"กูอาจเห็นแก่ตัว"
"......"
"เอาแต่ใจไม่ฟังเหตุผลของมึง"
".........."
"และที่สำคัญกูรักมึงไม่มากพอ"
"แล้วยังไง " ผมตัดความรำคาญด้วยการแทรกประโยคขึ้นมาหลังจากที่เขาไม่เข้าประเด็นที่มาหาผมในวันนี้สักที เขาก็ยังคงเป็นเขาที่ไม่กล้าตัดสินใจอะไรจนทำให้ความรักระหว่างเรามันพังลงไป
"เราเริ่มกันใหม่ได้ไหม?"
"ไม่ได้ ...ไม่มีวัน " ผมพูดแค่นั้นแล้วเดินหนีมาในทันที ผมไม่ชอบการกระทำของเขา และที่สำคัญเขาไม่เคยพูดคำว่าขอโทษผมสักคำแล้วอยู่ๆจะมาขอคืนดี ไม่มีทางหรอก
"เดี๋ยวก่อน"
"อย่าตามานะ! ผมอาจจะใจดีคุยกับพี่แบบคนรู้จักได้ แต่ถ้าพี่ยังดื้อดึงแบบนี้ บางทีแม้แต่คนรู้จักผมก็อาจให้สถานะกับพี่ไม่ได้ "
ผมเดินหนีมาอย่างใจเย็นแม้ทุกๆย่างก้าวที่เดินน้ำตาของผมมันจะไหลแต่ผมก็ไม่คิดจะเช็ดมัน ดีซะอีกให้มันไหลออกมาให้หมดให้สมกับความเจ็บปวดที่ผมได้รับจากเขาทั้งสองคน คนหนึ่งคือคนรักกับอีกคนที่เป็นเพื่อนสนิท
..........................รักนี้คือเธอ The one you love ( เดย์&กาย ).....................
ติ้ง....... ตีสอง
เสียงนาฬิกาปลุกผมให้ตื่นเป็นประจำแบบนี้ เพราะตนที่อยู่อเมริกาเขาเพิ่งเลิกเรียน
"เฮ....ฮัลโหล วันนี้คุณเป็นยังไงหน้าตาคุณไม่โอเคเลย " โอเคก็บ้าแล้วซิผมยิ้มน้อยๆให้กับคนตรงหน้าที่วิดีโอคอลมาตรงเวลาทุกวัน
"ตีสองเมืองไทยคุณว่าหน้าตาผมควรเป็นยังไง "
"จริงด้วย เนอะนี่ๆผมมีอะไรจะอวด"
เขาหายไปจากหน้าจอแป๋บนึงถ้าให้ผมเดาเขาน่าจะไปหยิบอะไรมาอวดผมอีกเป็นแน่ ผมรออยู่ไม่นานจากหน้าจอขาวดำก็กลายเป็นหน้าของเขาที่หนวกขึ้นอ่อนๆนัยตากลมโตพร้อมสีฟ้ากำลังโชว์บางอย่าง "ตั๋วเครื่องบิน" มันคือตั๋วเครื่องบิน
"คุณ!" น้ำเสียงของผมดูตกใจมากแต่ต่างจากเจ้าของของมัน
"ตกใจอะไรเนี่ย ผมจะเดินทางในอีก2วันคุณอยากได้อะไรไหม "
ผมส่ายหน้าพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้หน้าจออีกนิด "เอาแค่ตัวคุณมาก็พอ "
"คุณได้สิทธิ์นั้น ผมต้องไปแล้วคุณนอนต่อเถอะบาย"
สายตัดไปแล้วแต่หน้าผมกลับยังยิ้มไม่หุบ ผมจะได้เจอเขาสักทีมันเป็นของขวัญที่ดีที่สุดในปีนี้ ..........