สายฟ้าของพาฝัน (มี eBook)

นิยายเรื่องนี้ สร้างจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ชื่อบุคคล สถานที่ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

ไม่อนุญาตให้คัดลอก ดัดแปลง แก้ไขข้อมูลส่วนใดในนิยายทั้งสิ้น 

"ไอ้ภาส เมื่อคืนมึงหาใครมาให้กูวะ" 

สายฟ้ากรอกเสียงขุ่นมัวลงไปในสายเมื่อภาสกรกดรับ 

'อะไรวะ โทรมาแต่เช้า วันนี้วันหยุดกูนะเว้ย' 

ภาสกรโวยวายอย่างหงุดหงิดที่อุตส่าห์ปิดเสียงแล้วสายฟ้าก็ยังไม่เลิกโทรจิกจนต้องรับ 

"อย่าลีลาไอ้สัส" 

'โอ้โห...ด่ากูแต่เช้าด้วย หงุดหงิดอะไรล่ะพ่อ!' 

"กูถามว่ามึงหาใครมานอนกับกู" 

สายฟ้าถามย้ำเสียงนิ่งอย่างที่ทำให้รู้ว่าไม่ได้ล้อเล่น 

'เออๆ หงุดหงิดอะไรวะ ก็ริต้าไงที่กูบอกว่าเพิ่งกลับจากนอก สวยแซ่บเป็นงานแบบที่มึงชอบ เค้าอยากได้มึงจะตาย ตั้งแต่ตอนเรียนแล้ว' 

ภาสกรอธิบายยาวเมื่อเห็นว่าเพื่อนจริงจัง 

"เป็นงานเหี้ยไร กูไปเปิดซิงเค้าเลยเนี่ยไอ้ห่า!" 

สายฟ้าตะคอกกลับอย่างหัวเสีย เพราะความรักสนุก ถึงไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนไร้ประสบการณ์และคนที่มีเจ้าของ สายฟ้าไม่ยุ่งเด็ดขาดเพราะไม่อยากมีปัญหา เวลาจะมีสัมพันธ์กับใครคนนั้นต้องชัดเจนว่าต้องการแค่วันไนท์ ถึงจะได้ไปต่อ จบแล้วคือจบไม่มายุ่งเกี่ยวกันอีก 

'ห้ะ!?..' 

ภาสกรร้องเสียงหลงอย่างตกใจ 

"เออ! กูก็ตกใจเหมือนมึง ตอนเมาก็หยุดไม่ได้แล้วเลยทำจนหมดแรง พอตื่นขึ้นมาเท่านั้นและสัส กูสร่างแบบช็อคเลย" 

สายฟ้าบอกอย่างร้อนรนกลัวเหลือเกินว่าจะมีปัญหาตามมาให้ปวดหัวเล่น 

'มึงสับสนอะไรวะฟ้า คนช่ำชองจนขึ้นชื่อขนาดนั้น จะเอาอะไรมาซิงให้มึงอีก' 

ภาสกรย้อนถามอย่างไม่เชื่อ 

"กูเป็นคนเอาทำไมจะไม่รู้วะ ไม่งั้นจะมาถามมึงทำไม" 

'มันเป็นไปไม่ได้ไงฟ้า เค้าไม่มีทางซิงแน่ คนไม่เคยห่าอะไรถึงเสนอตัวขนาดนั้นวะ พอเค้ามาคุยกูเลยบอกให้ไปรอมึงที่ห้องพักที่มึงให้กุญแจมาเลยนะ' 

"ห้องไหนนะ!?" 

สายฟ้าถามอย่างตกใจอีกครั้ง 

'ก็ห้องพักในรพ.ที่มึงให้กุญแจกูมาไง มึงบอกมันเป็นตึกจัดงานที่มีห้องพักอยู่ข้างบนไม่ใช่เหรอวะ' 

ภาสกรถามอย่างงุนงงเข้าไปใหญ่ 

"ไอ้ภาส! แต่กูตื่นมาในห้องพักที่กูตรวจคนไข้..." 

'ห้ะ!?..' 

คราวนี้เป็นภาสกรที่ร้องเสียงหลงอีกครั้ง 

"ภาส...เมื่อคืน กูนอนกับใครวะ…" 

'ฉิบหายแล้วฟ้า….' 

ฝากกดเข้าชั้น กดหัวใจและคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะคะ 

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ