ลีลาราชสีห์

บทนำ 

ลีลาราชสีห์ 

 ใครจะเป็น? 

...ใคร่จะเป็นเจ้าเวหาต้องพญาเหยี่ยว 

ใคร่จะเป็นปลาตัวเดียวต้องปิรันย่า 

ใคร่จะเป็นภูเขาไฟต้องฟูจียามา 

ใคร่จะเป็นยอดแห่งป่าต้องนฤเคนทร์ 

สวัสดีคะเพื่อน ๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 ของเราแล้วนะคะ เราย้ายจาก แรงปรารถนา ในแฟนฟิค มาเป็นนิยายรัก , โรแมนติก ภาษาและการบรรยายบางทีก็อาจจะไม่ระรื่นหู เราเพิ่งจะลองเขียนดู หากมีอะไรแนะนำ หรือไม่เหมาะสม สามารถบอกเราได้เลยนะ เราจะปรับเปลี่ยนให้ดีขึ้น ขอบคุณคะ ขอบคุณรูปและโครงกลอน จาก www.blockdit.com/ฉันทเอก 

          สิงห์ หรือ นฤเคนทร์ มเหศวรดิศรา ชายหนุ่ม หน้าเข้ม ผิวขาว ไว้ผมยาวประบ่า มีรอยสักนอกร่มผ้า บริเวณท่อนแขนไม่มากนัก อายุ 35 ปี ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านสุรา นารี พาชี มาสารพัด ดีกรีเจ้าของบริษัทส่งออกผลิตภัณฑ์เครื่องหนัง และ เส้นทางสายพานลำเลียงที่ใหญ่เป็นอันดับหนึ่งของภาคอีสาน แม้ว่าอายุขนาดนี้ ก็ยังไม่คิดที่จะมีครอบครัวเป็นตัวเป็นตน ยังสนุก มีฟาร์มม้า ที่สร้างมาจากน้ำพักน้ำแรงของตนเอง ไม่เคยง้อใคร แม้ว่าครอบครัวของเขาจะมีเหลือกินเหลือใช้ แต่เพราะเขาเป็นลูกที่พ่อแม่รัก เลยทำให้เขาอยากได้อะไรก็ต้องได้ โดยไม่จำเป็นต้องสนใจหน้าไหน 

         ใบปริก หรือ ปริญมาลา ราชาอนันต์ หญิงสาว ห้าว หน้าหวาน อายุ 20 ปี เป็นบุตรสาวคนเดียวของเจ้าของบริษัทส่งออกผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับเครื่องดื่มสุขภาพ ที่ผลิตจากธรรมชาติ ใคร ๆ ก็เรียกเธอว่า หนูปริก ของพ่อกับแม่ ไอ้ใบของพี่ชายที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันตลอด และ คุณหญิงปริก ของเดอะแก็งที่มหาวิทยาลัย  

         “เห้ย อะไรว่ะ ทำไมต้องจับมือถือแขนแบบนี้ด้วย พูดกันดี ๆ ก็ได้” เสียงห้าวเล็ก ๆ ของ ใบปริก ทำเอา ไอ้หนุ่มหน้าใสที่กำลังง้างมือจะฟาดลงไปบนใบหน้าขาวหล่อของพี่ชายเจ้าสำอางของเธอหยุดชะงักไป 

         “เออ ไอ้ใบ จัดการให้พี่หน่อยดิ มันกวนชิบหายเลยว่ะ แม่ง หญิงมีเยอะแยะ ดันมาอยากได้คนเดียวกันอีก...กูละเซ็งชิบ” หนุ่มนาม เล็บครุฑ หรือ พยุหย์ ราชาอนันต์ อายุ 32 ปี เป็นพี่ชายคนละแม่กับเธอหันมาบอกน้องสาวที่ตอนนี้กลายเป็นน้องชายไปแล้ว เป็นเหตุให้หนุ่มที่เธอคิดว่าหน้าใสนั้นหันกลับมามองหน้าเธอ มือที่ยกขึ้นเพื่อจะซัดเต็ม ๆ ลงไปที่ใบหน้าหนุ่มเจ้าสำอางนั้นหยุดทันที เฟิร์น สะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของชายหนุ่ม ก่อนเดินออกมายืนข้างน้องสาวของเขา 

         เขาไม่ได้คิดจะไปจีบสาวไหนหรอก แค่เดินเข้ามาขวางทางโจรแค่นั้นเอง แต่ไอ้หนุ่มนี้อะดิ มันมาจากไหนก็ไม่รู้ อยู่ ๆ ก็คิดว่าเขาจะไปจ้ำจี้กับเด็กสาวคนนั้น แล้วไอ้ตัวต้นตอที่ทำเรื่องไว้ มันก็เสือกหายหัวไปแล้ว เลยกลายเป็นเขาที่ต้องมารับกรรมแทน 

         ชายหนุ่มยืดตัวเต็มความสูง 188 กับสรีระที่สาว ๆ คนไหนเห็นเป็นต้องยอมศิโรราบ หันมามองเด็กสาวหน้าหวาน ผมซอยสั้น ทรงบ๊อบทุยด้านหน้าปล่อยหน้าม้าปรกปิดคิ้วเรียวจนระมาถึงสันจมูกเล็กนั้น สูงประมาณ 165 รูปร่างผอมบาง แต่ดูแข็งแรง สวมเสื้อเชิ้ตสีเข้มกับกางเกงยีนส์ขายาวทีมีรอยขาดบริเวรหัวเข่าทั้งสองข้าง ผิวขาวนั้นทำเอาชายหนุ่มถึงกับชะงักไปนิดหน่อย  

“เห้ย มันจะขาวอะไรแบบนี้ว่ะ มันใช่ผู้ชายแน่เหรอว่ะ” ชายหนุ่มนึกในใจ แต่แล้วความคิดของเขาก็ต้องตกไป เพราะสายตาดันไปสะดุดกับ ความเด่นนูนของเนินอก ที่คิดว่าน่าจะถูกรัดด้วยผ้ารัดหน้าอกไว้ น่ารักวุ้ย เพิ่งเห็นหน้าชัด ๆ ก็วันนี้แหละ แบบนี้เฮียชอบ  เขานึกยิ้มอยู่ในใจ 

“มีอะไรเหรอหนู...” เสียงเข้มถามออกไป พร้อมด้วยดวงตายาวรี หรี่มองใบหน้าหวานนั้นอย่างถูกใจ แม้เขาจะเห็นเพียง ปากเล็กสีชมพูเรื่อ ที่มั่นใจว่าไม่ได้ถูกแต่งแต้มด้วยลิป ก่อนจะกวาดสายตามองมายังคางเล็ก ๆ ที่มีรอยบุ๋ม บ่งบอกเสน่ห์ชวนมองให้กับผู้ที่พบเห็นครั้งแรกอย่างแน่นอน จนเขานึกอยากจะกัดเล่นซะงั้น 

“มันเกี่ยวกับหนูมั้ย ที่เข้ามาวุ่นวาย หลีกไปดีกว่านะคะ..คนดี เดี๋ยวเฮียจะทำหนูเจ็บเสียเปล่าๆ” สิ้นเสียงของเขา มือเล็ก ๆ แต่แข็งแรงซัดเปรี้ยงเข้าให้ที่ปากของเขาเต็มแรง จนใบหน้าหล่อหันไปตามแรงมือนั้น เขาไม่เจ็บหรอก แต่ตัวเล็กนี้ซิจะเจ็บมือหรือเปล่า เขาเป็นห่วง.... 

“เห้ย น้อย ๆ หน่อย เป็นเด็กเป็นเล็กมาชกปากผู้ใหญ่ได้ยังไง” น้ำเสียงใหญ่ตวาดกลับไปทันที จนคนโดนตวาดถึงกับสะดุ้ง 

“ผู้ใหญ่ปากหมา จำเป็นมั้ยที่จะต้องน้อย ๆ นะ” น้านเอาแล้วเด็กคนนี้ ไม่รู้จักเขาเสียแล้ว 

         .......... 

         “เฮียจะทำอะไร ปล่อยเว้ย เราบอกให้เฮียปล่อยไงว่ะ” เสียงห้าวที่ตวาดแว๊ดออกมา ทำเอาสิงห์ ถึงกับต้องรีบเอามือปิดปากเล็กนั้นไว้ 

         “เราจะเสียงดังไปทำไม อยากให้พวกนั้นรู้รึไงว่าเราอยู่กันตรงนี้” เขากระซิบเกือบจะชิดปากหญิงสาว มือแข็งแรงปิดปากหญิงสาวไว้แน่น เพราะกลัวเธอจะแว๊ดออกมาอีก ใบปริกรีบดึงมือนั้นออกจากปากของเธออย่างรวดเร็ว เพราะมันปิดกั้นไปถึงจมูก จนเธอแทบจะหายใจไม่ออก 

         “เฮีย เราจะตายเพราะเฮียเอามือมาปิดปากมากกว่าที่จะตายเพราะไอ้พวกนั้น” หญิงสาวเริ่มหายใจกระหืดกระหอบ กัดฟันพูดออกมา และรีบเก็บอากาศเข้าปอดเหมือนว่าจะเป็นลมหายใจสุดท้ายของชีวิต 

         “เห้ย ๆ ไปดูทางโน้นหน่อย มันอยู่ในนี้แหละ ไม่ไปไหนไกลหรอก แม่ง อย่าให้กูเจอนะ อีทอม กูจะขึงพืดให้ร้องโหยหวนไปเลย” เสียงจากด้านนอกทำเอา หญิงสาวถึงกับสะดุ้งสุดตัว มือเล็กจับเข้าที่เสื้อยืดของชายหนุ่มไว้แน่น เหมือนหาที่ยึดเกาะ จนทำให้ชายหนุ่มก้มลงมองด้วยความสงสาร เขารับรู้ได้ว่า ร่างบางสั่นเทา ไม่ใช่เพราะความหนาว แต่เป็นเพราะคำพูดของคนข้างนอกที่ฟังแล้วเขายังระแวง หากเป็นจริงหญิงสาวจะมีชีวิตรอดมั้ย สองแขนแข็งแรงดึงร่างบางเข้าหาตัวทันที อ้อมกอดกระชับแน่นขึ้นจนรู้สึกได้ถึงเสียงหัวใจเต้นของอีกฝ่ายที่ทะลุถึงหัวใจของเขา  

ลมหายใจร้อน ๆ ที่เป่ารดตรงบริเวณลำคอเขามันกระตุ้นความอยากด้านต่ำของเขาดีเหลือเกิน จนเขาต้องเตือนตัวเอง “ใจเย็น ๆ ไอ้สิงห์ นี้มันทอมนะเว้ย ไม่ใช่ผู้หญิง มึงอย่าทำเหมือนอดอยากมานาน เมื่อวานมึงก็เพิ่งไปกินมา มึงจะอยากกินอะไรนักหนาว่ะ เอาเหอะ ถึงแม้จะเต็มไม้เต็มมือก็เหอะ ใจเย็นไว้ ความตายจะมาเยือนมึงจะไอ้สิงห์” เสียงจากภายในพยายามเตือนเขาให้หยุดความอยากที่มันโดนกระตุ้นจากคนตรงหน้า ผมสั้นแบบทอมบอย ผิวขาวเนียน ปากเล็ก เสื้อยืดที่พอโดนฝนมันดันเปียกเข้ารูป เนินเนื้อหน้าอกที่แนบอยู่กับเขา เขารู้ว่าเธอใช้ผ้ารัดหน้าอกไว้ แต่ให้ตายเหอะ มันก็ยังอุ่น ๆ ร้อน ๆ ผ่านเข้ามาถึงเนื้อในของเขาได้ มันนิ่มจนเขารู้สึกหากไม่มีแผ่นรัดหน้าอกนี้ไว้ พวงผลของมันจะขนาดไหน โอ้ย ตาย เขาต้องตายกับความอยากแน่ ๆ ชายหนุ่มพยายามเตือนตัวเองให้หยุดความคิดให้เร็วที่สุด 

         “เฮีย...มันไปกันหมดยัง เรายืนแบบนี้มานานแล้วนะ เราเมื่อยแล้ว แล้วมันก็หายใจไม่ออกด้วย” เสียงเล็กที่ดังอยู่พร้อมกับความร้อนที่เป่ารดบริเวรลำคอของชายหนุ่มทำเอาตบะที่เขาพยายามกดไว้มันแตกทันที 

         ชายหนุ่มกลืนน้ำลาย ระงับความอยากให้ลงไป แต่กลายเป็นเหมือนไปกระตุ้นให้ความต้องการดีดตัวออกมา 

         หญิงสาวแหงนหน้าขึ้น เพื่อสูดลมหายใจเข้าให้เต็มปอดสองสามครั้ง จนอกเล็ก ๆ ขยับตามแรงสะท้อนของลมหายใจนั้น  ลมหายใจที่ผ่อนออกเบา ๆ ช้า ๆ ปะทะผิวเนื้อบริเวณอกกว้าง และ เลยไปถึงลำคอแข็งแรง ที่ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนสีเข้มขึ้นเรื่อย ๆ ลูกกระเดือกใหญ่ที่หญิงสาวเคย ตกหลุมรักอยู่ใกล้จนอดใจไม่ไหวที่จะขยับจมูกรั้นเข้าไปใกล้ 

         “อุ๊บ...” ปากเล็กที่ถาม โดนเขาปิดเสียแล้ว หญิงสาวตกอยู่ในภวังค์ ปากเล็กเผยอออก เพราะแรงกดจากปากหนานั้น ทำเอาหญิงสาวถึงกับเผลอแปร่งเสียงออกมาเบา ๆ  

แรงเท่าที่มีพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้น แต่ก็ทำได้ยากเสียเหลือเกิน เพราะพื้นที่ที่ยืนอยู่เป็นซอกหลีบของตู้คอนแทนเนอร์ในท่าเรือที่รกร้างวางซ้อนกัน จนแทบจะไม่มีอาการให้หายใจ มันอยู่ในมุมมืดที่ถึงแม้จะต้องเพ่งมองจริง ๆ มันก็แทบจะมองไม่เห็น  

ไม่ได้กินเต็มตัวก็ขอชิมหน่อยละกันนะ ปากเล็กนั้นโดนเขาปิดไปอย่างถาวร จนเจ้าของปากไม่สามารถที่จะประท้วงอะไรได้ 

         เกิดมาจนอายุ 20 ปี ไม่เคยมีสักครั้งที่ใครจะเข้าถึงตัวของเธอได้ใกล้ชิดขนาดนี้ นี้เขาเป็นคนแรกที่เข้ามาใกล้ชิด และเป็นคนแรกที่ได้สัมผัสกับปากแดง ๆ นี้ หญิงสาวไม่รู้หรอกว่า จะต้องป้องกันหรือต้องทำอย่างไรกับตัวเองต่อไป ความตกใจในคราแรกนั้นทำเอาหญิงสาวอ้าปากค้าง กลับกลายเป็นการเปิดทางให้ชายหนุ่มได้สำรวจเส้นทางสายไหมอย่างเต็มที่  

         “อืม....” หวานชิบหายให้ตายซิ แบบนี้กูกินได้ทั้งคืน ชายหนุ่มนึกอยู่ในใจ นี้แค่เพียงเริ่มต้น เขาเพิ่งจะได้ลิ้มลองปากแดงนั้นเอง มันนิ่ม หวาน และที่สำคัญเจ้าของปากก็ดันไปไม่เป็นซะด้วย แบบนี้ซิที่เขาชอบ ไร้เดียงสา ต้องสอนกันทุกขั้นตอน มันน่าตื่นเต้น จนเขานึกแปลกใจ เขาไม่เคยมีรสนิยม ชอบเด็กแบบนี้มาก่อน ที่ผ่านมามีแต่ไก่แก่แม่ปลาช่อน ที่เขาไม่ต้องออกแรงสอนอะไรพวกหล่อนเลย มีแต่หล่อนนะบริการให้เต็มสตรีม 

มือเล็กของหญิงสาว พยายามที่จะยกขึ้นมาผลักอกหนานั้นให้ขยับออกไป แต่มันก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะมันบังคับด้วยพื้นที่ที่ต้องแอบซ่อน 

         มือใหญ่ ขยับรวบเอวเล็กบางเพียงเล็กน้อยดึงเข้าหาเขา เพียงแค่นี้ก็ไม่มีช่องว่างให้อากาศได้เล็ดลอดแทรกผ่านไปได้ หน้าอกกะทัดรัดเบียดชิดอยู่กับราวนมของเขา จนรู้สึกได้ถึงแรงเต้นของหัวใจเล็ก ๆ  

         “ปล่อยเค้านะ” เสียงเล็กที่พยายามแปร่งออกมาอีกครั้งหลังจากที่เขาผ่อนปรนให้เธอได้หายใจ คราวนี้มันดังพอที่จะทำให้ คนด้านอก 5-6 คนได้ยิน และเหมือนเป็นเสียงเรียกให้วิ่งกลับมาบริเวณที่เธอและเขายืนอยู่ 

         “ซวยแล้ว จะดังไปทำไม มันมากันแล้ว” ชายหนุ่มสบถทันที ผละจากปากเล็กนั้น มองคนหน้างอ ที่ตอนนี้หากมีแสงไฟสาดส่องมาให้เห็น คงจะแดงเรื่อ เพราะความเขินอายอย่างแน่อนอน ชายหนุ่มก้มลงจุ๊บปากเล็กนั้นอีกครั้ง อย่างมันเขี้ยว พร้อมกับกัดมุมปากเล็ก ๆ จนคนตัวเล็กสะดุ้ง  

“ทำโทษ...ค่าเสียงดัง” ว่าแล้วรีบดึงมือเล็กให้ออกจากซอกตู้คอนแทนเนอร์นั้น ก่อนจะพาตัวมายังโกดังที่อยู่ถัดไป แต่ไม่สามารถเข้าไปได้เพราะมันติดล๊อกไว้ คราวนี้จะทำไงดีละ ชายหนุ่มหันไปมองตู้คอนแทนเนอร์อีกหลายตู้ที่วางเรียงซ้อนกัน ไม่มีตรงไหนที่จะสามารถหลบหลีกได้อีกเลย มันต้องใช้ไฟส่องเข้าไปในระหว่างตู้เป็นแน่ แบบนี้ได้ตายคู่  

เขาพาคนตัวบางวิ่ง มาจนสุดทาง จนมาถึงตู้คอนเทนเนอร์อีก 2 ตู้ที่วางซ้อนกัน แต่ยังมีช่องให้สามารถสอดตัวเข้าไปนอนใต้ตู้นั้นได้ เอาละไม่ตายรอบนี้ก็อยู่ไปอีก 100 ปีเลยละกันนะไอ้สิงห์ ชายหนุ่มคิดได้แค่นั้น ก่อนจะส่งตัวหญิงสาวให้สอดตัวเข้าไปข้างใต้ตู้ทันที 

         “เห้ย มันจะเข้าไปได้ยังไงละเฮีย มันแคบแบบนี้ เราไม่ต้องนอนซ้อนกันเหรอ” หญิงสาวถึงกับอุทรณ์ออกมา เพราะเห็นช่องวางมันช่างแคบเสียเหลือเกิน จะเข้าไปก็ต้องทำตัวเป็นแนวราบและค่อย ๆ ขยับตัวเข้าไปเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้ แม้ว่าช่องว่างนั้น สูงพอที่จะบรรจุคนสองคนที่ต้องนอนซ้อนกันได้ก็ตามเถอะ 

         “เออ ต้องซ้อนกันแล้ว เข้าไปเร็ว ๆ หรืออยากจะโดนยำ ไม่ได้ยินเหรอมันพูดอยู่” คำขู่ของเขาเป็นผลหญิงสาวไม่เรื่องมาก รีบขยับตัวเข้าไปข้างใต้ตู้ ซ้อนร่างอยู่บนร่างของเขาทันที ไม่มีช่องว่างอะไรให้ลอดผ่านไปได้แม้กระทั้งอากาศ คราวนี้ยิ่งกว่ายืน มันจะแนบชิดไปทุกส่วน แค่มีช่องว่างให้ขยับหมุนตัวได้นิดหน่อย  

“โอ้ยตาย มึงต้องตายแน่ ๆ ไอ้สิงห์ แล้วดูมันดิ มันชิดซะขนาดนี้ มันรู้มั้ยว่ะ ว่ากูอยากนะเนี๊ยะ” สิงหราช์ คิดอยู่ในใจพยายามข่มใจ แต่เหมือนว่ารสชาติที่เพิ่งได้ชิมเมื่อกี้มันชวนให้คิดถึง อยากจะชิมมันอีกแล้ว 

         “เฮีย เราจะต้องอยู่แบบนี้อีกนานมั้ย เฮียหนักมั้ย เราสงสารสารเฮียจัง” เสียงอ่อนเหมือนคนสำนึกได้ว่าเป็นต้นเหตุให้ต้องโดนล่า เริ่มเอ่ยปาก หลังจากเวลาผ่านไปเกือบ 10 นาที 

         “เออ ไม่หนักหรอก แต่จะนานแค่ไหน ก็ต้องดูพวกนี้อีกที อย่าเสียงดังละกัน เดี๋ยวเฮียจัดการเอง เครมั้ย” เหมือนเขากำลังล่อลวงเด็กยังไงก็ไม่รู้ อายุมัน 20 ปี แล้ว มันก็น่าจะรู้เรื่องแบบนี้บ้างละ มันห้าว ๆ ทอม ๆ แบบนี้ลูกน้องในสังกัดหนุ่ม ๆ ก็ออกจะเยอะ ไปไหนมาไหน เขาก็เห็นว่ามีแต่ผู้ชาย มันต้องรู้บ้างละ  

เวลาผ่านไปเกือบ 20 นาที เขาก็ยังได้ยินเสียงคนวิ่งวนไปทั่ว และหายไปนาน จนไม่แน่ใจว่ามันเป็นแผนของพวกมันหรือเปล่า 

“หนู...เหนื่อยมั้ยนอนบนเฮียแบบนี้ต้องเกร็งไว้ตลอด ปล่อยตัวสบาย ๆ จะได้ไม่เกร็ง” แผนของเขาเริ่มแล้ว มันจะเชื่อมั้ย มาลุ้นกัน 

“เรา...ก็เหนื่อยนะเฮีย แต่ถ้าเราไม่เกร็งมันก็ไม่เหนื่อยนะ” เด็กสาวพูดออกมา ชัดเลยมันไม่รู้อะไรเลยชีวิตมันรู้แต่แตะต่อย แต่เรื่องแบบนี้มันไม่รู้อะไรเลย ตายแน่ เขาคิดในใจ ดูท่าแล้วมันจะพ้นคืนนี้มั้ย 

“เออ งั้นก็ปล่อยตัวสบาย ๆ นะ วางหัวไว้ที่อกเฮียนะ ไม่ร้องเกร็ง ผ่อนคลาย อืม นั้นแหละดีแล้ว” ไอ้สิงห์เอ้ย ชีวิตมึงนี้จะกินของหวานสักที แค่มองตาใครก็ยอมแล้วไม่ต้องถึงกับต้องวางแผนแบบนี้ แล้วนี้มึงจะกินเด็กคนนี้ต้องวางแผนกันขนาดนี้เลยเหรอ แมร่งสงสารตัวเองเหลือเกิน.... 

ผ่านไป จาก 30 นาที เป็น 45 นาที และ 1 ชั่วโมง เสียงจากภายนอกเงียบหายและเสียงผ่อนลมหายใจของคนที่อยู่บนเขาผ่อนออกมาอย่างสม่ำเสมอ มันบ่งบอกให้รู้ว่าเธอหลับไปแล้ว  

มือใหญ่ค่อย ๆ ลูบหลังบอบบางนั้น ผ่านไปตามบ่าเล็ก แผ่นหลัง สะโพกตึง เรียวขาที่ก่ายกอดเขาไว้แน่น จนหญิงสาวรู้สึกผ่อนคลาย เสียงถอนหายใจเบา ๆ ของหญิงสาวเป่ารดลงกับซอกคออบอุ่นนั้น จนมันส่งสัญญาญไปถึงส่วนล่างของเขาเสียแล้วนะซิ  

“โอ้ย...ชิบหาย แบบนี้ต้องปลดปล่อยแล้วไม่ได้กินเต็มตัว ก็ให้ได้ชิมบ้างเถอะ” ทันเท่าความคิด เขาขยับตัวให้หญิงสาวไถลลื่นลงด้านข้างของเขาทันทีและพลิกตัวเองนิดหน่อยคลายความเหน็บชาที่กดทับมาเป็นเวลานาน เอาจริง ๆ น้ำหนักตัวของหญิงสาวไม่ได้มากมายอะไร แต่ความนุ่มนิ่มนี้นะซิมันกวนใจเสียเหลือเกิน 

ขอชิมอีกครั้งนะ ปากแดง ๆ นั้นเผยอเพราะความง่วงนอน ชายหนุ่มค่อย ๆ แตะสัมผัสแผ่วเบาไปเรื่อย ๆ จากปากเล็ก พวงแก้มนิ่ม ใบหูน่ารัก ซอกคอที่ขาวนั้น แอ่งชีพจรที่เต้นตุบ ๆ มันบั่นทอนความอดทนของเขาให้หมดลงโดยเร็ว มือใหญ่ค่อย จับต้องไปตามเรียวแขนเล็กนั้นแผ่วเบา ก่อนที่จะวกมาแตะต้องริมฝีฝากบางนั้นอีกครั้ง คราวนี้ชายหนุ่มไม่รั้งรอที่จะชวนชิมอีกต่อไป 

เหมือนเธอกำลังอยู่ในห้วงความฝัน ในฝันนั้นเธอกำลังเจอกับร้านขายขนมสายไหมของชอบ หญิงสาวพยายามอ้าปากงับขนมสายไหมม้วนใหญ่เข้าปาก ชิมความหวานที่ละลายในปากอย่างมีความสุข แต่แปลกตรงที่ว่า ขนมสายไหมชิ้นนี้มันมีความนิ่มที่ไม่เหมือนใคร มันเหมือนจะละลาย แต่ก็ไม่ละลาย มันกลับช้อนชิมความหวานจากปากของเธอด้วยเช่นกัน ถึงมันเป็นความแปลกใหม่ แต่เธอก็ชอบมันมากกว่าแบบเดิมที่เคยกิน 

เขาไม่รู้หรอกว่าหญิงสาวตอบสนองเขาได้อย่างไร แต่เขาคิดว่าเธอคงจะฝันว่ากินอะไรสักอย่างแน่นอน เพราะเธออ้าปากงับปากเขาเต็ม ๆ แถมยังส่งลิ้นเข้ามาเลียริมฝีปากด้านในของเขาอีกด้วย “ไม่ทนแล้ว เอาว่ะจัดสักหน่อย ถ้าแม่ตื่นค่อยว่ากันอีกที” เขาไม่เคยคิดเลยว่าชาตินี้จะต้องมาลักหลับใครสักคน และไม่คิดว่าจะต้องเป็นเด็กที่มีอายุ 20 ปี ซึ่งอ่อนกว่าเขาเป็นรอบ มันไม่ใช่ สิงหราช์ เจ้าของบริษัทใหญ่แบบนี้ แค่กระดิกนิ้ว ก็วิ่งเข้าหาจนแทบจะสับรางไม่ทัน แต่ถึงตอนนี้เอาหัวโขนนั้นทิ้งไปก่อนดีกว่า เพราะคนตรงหน้านี้ ยังไงมันก็ไม่ได้สนหัวโขนอะไรของเขาอยู่แล้ว  

“อืม.....หวานจัง” เสียงเล็ก เสียงน้อยของหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มมั่นใจแล้วว่า มันกำลังฝันว่ากินขนมแน่...