อรุณีมาลา ฉัตรอรุณ แม่เลี้ยงเดียวของเด็กหญิงต้นข้าวและเด็กชายต้นกล้า ต้องเวียนมาพบกับพ่อของลูก ดร.ศิวัช อีกครั้งในฐานะญาติดอง เธอจะทำอย่างไร จะปกป้องตัวเองและลูกจากคนแบบเขาได้อย่างไร
##################
"พี่วัชคะ ออทำกับข้าวมาฝากค่ะ" อรุณีมาลาเคาะประตูอพาร์ทเม้นท์ของชายคนรัก เธอรู้ว่าช่วงนี้เขาคร่ำเคร่งกับงานวิจัยจนแทบไม่มีเวลาหาอะไรทานจึงทำกับข้าวมาให้ และเธอมีข่าวดีจะบอกเขาด้วย
"ออ พี่มีเรื่องจะบอก" เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง มองเธอที่กำลังจัดอาหารให้เขาด้วยความลำบากใจ
"ช่วงนี้พี่ต้องเร่งธีสิต พี่คงไม่มีเวลาดูแลออ เราเลิกกันเถอะ"
หญิงสาวมองเขาอย่างตกใจ
"พี่วัชล้อเล่นเหรอคะ ไม่พูดแบบนี้สิ" หากแต่แววตาของเขาไม่มีแววล้อเล่น
"แต่ออกำลัง.." เธอพูดไม่จบ เขายกมือขึ้นบอกว่า
"พี่คิดดีแล้ว ที่ผ่านมาถ้าพี่ทำให้ออเข้าใจผิด พี่ขอโทษนะ พี่ขอให้ออเรียนจบกลับไทยไวๆ นะครับ"
หญิงสาวน้ำตาคลอเมื่อแน่ใจว่าเขาไม่ได้พูดเล่น เธอพยักหน้ายอมรับไม่พูดอะไรอีก ถอยหลังหันกลับออกไปจากห้องของเขาเงียบๆ
####################
เรื่องนี้เป็นนิยายเก่าที่เขียนไว้นานมาก ประมาณปี 2554 ที่เวปนิยายดอทคอมค่ะ เรียกว่าเป็นเรื่องแรกที่ไรท์เขียนจริงจังเลย จะลองเอามารีไรท์ดู ว่ารีดเดอร์จะตอบรับแค่ไหนนะคะ
เรื่องนี้ไม่มีเรื่องของมือที่สาม ไม่มีเรื่องของการนอกกายนอกใจในการเลิกรา แต่เป็นเพราะความโง่ของพระเอกล้วนๆ เลยค่าาา
อาจจะอัพช้าๆ เนื้อหาเดิมค่อนข้างล้าสมัยไปมาก ต้องปรับปรุงค่อนข้างเยอะค่ะ
Guest
