คีตวิชญ์ - พัทธมน
ครั้งนั้นในฐานะแฟนเขา ‘นอกกาย’ เธอ
ครั้งนี้ในฐานะสามีเขา ‘นอกใจ’ เธอ
พัทธมนมองด้วยสายตาเจ็บปวด ด้วยความรู้สึกพังยับไม่มีชิ้นดี และอดทนอดกลั้นต่อไปไม่ได้ ตรงเข้าไปกระชากสราวลีออกจากร่างแกร่ง ความโกรธผสมกับความผิดหวัง เธอตวัดมือฟาดลงบนใบหน้าของสราวลีสุดแรง จนอีกฝ่ายปากแตกในครั้งเดียว
“ลูกศร” คีตวิชญ์ได้สติรีบพยุงหญิงสาวขึ้นจากพื้น
“คีย์ ลูกศรเจ็บ”
คนใจสลายยืนมองการกระทำของสามีอย่างเสียใจ รู้บ้างไหมเธอเจ็บยิ่งกว่าคนที่เขาประคองหลายร้อยเท่า
“เพื่อนงั้นเหรอ เฮอะ เพื่อนที่ไหนเขาจูบกัน”
พัทธมนก้าวผ่านร่างสูงไปยังเป้าหมายโดยไม่มีใครคาดคิด จิกขยุ้มเรือนผมนุ่มสลวยเต็มกำมือแล้วจับศีรษะโขกลงกับโต๊ะทำงาน แฟ้มเอกสารหล่นกระจัดกระจาย เธอควบคุมตัวเองไม่ได้อีกแล้ว ปลดปล่อยทุกอย่างเป็นไปตามแรงอารมณ์ ก่อนจะมีแรงมหาศาลจากทางด้านหลังกระชากเธอออกมา และจบด้วยการเหวี่ยงเธอล้มกระแทกพื้นกองอยู่ที่ปลายเท้า
ราวกับเข็มนาฬิกาหยุดหมุน ประจักษ์แก่สายตาในนาทีนั้น
เขากำลังปกป้องสราวลี...
อาการเจ็บแปลบบนข้อมือแล่นวาบเข้ามา หากก็ไม่เจ็บปวดเท่าความร้าวรานของหัวใจ
“พี่คีย์”
“...”
“เลือกเธอใช่ไหม”
ในขณะที่แววตาคู่หนึ่งสั่นระริกเต็มที อีกคู่กลับแข็งกร้าวไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย
“ใช่!”